چند سئوال در محضر علامه طباطبایی (ره)
- راه رسیدن به امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف چیست؟
پاسخ علامه (ره): امام زمان علیه السّلام خود فرموده است: شما خوب باشید، ما خودمان شما را پیدا می‌كنیم .
- درباره ظهور حضرت ولى عصر عجل الله فرجه الشریف در روایت آمده است: لایضهر الا و یظهر الفساد
ظهور نمى‌كند مگر این كه فساد آشكار گردد .
همچنین در احادیث متعدد آمده است: یملا الارض قسطا و عدلا بعد ما ملئت ظلما و جورا. بعد از این كه زمین از ظلم پر مى‌گردد، آن را با قسط و داد پر مى‌كند .
آیا از این گونه روایات استفاده نمى‌شود كه نباید با فساد و ظلم و جور مبارزه نمود، تا زمینه ظهور حضرتش فراهم گردد؟ با فساد و ظلم و جور مبارزه نمود، تا زمینه ظهور حضرتش فراهم گردد؟
پاسخ علامه (ره): لازمه این سخن، حلال شمردن حرام و جواز ترك واجبات است و مسلما حضرت نمى‌خواهد كه فساد كنیم تا بیاید و ما را گردن بزند.
- آیا روایتى كه مى‌گوید: همه در زمان حضرت مهدى علیه السّلام مسلمان مى‌شوند. درست است؟
پاسخ علامه (ره): خداوند متعال مى‌فرماید:
اذ قال الله یا عیسى، انى متوفیك و رافعك الىّ و مطهرك من الذین كفروا، و جاعل الذین اتبعوك فوق الذین كفروا الى یوم القیامه، ثم الىّ مرجعكم فاحكم بینكم فیما كنتم فیه تختلفون. (آل عمران/ ۵۵)
(یاد كن) هنگامى را كه خدا گفت: اى عیسى، من تو را بر گرفته، و به سوى خویش بالا مى‌برم، و تو را از (آلایش) كسانى كه كفر ورزیده‌اند پاك مى‌گردانم، و تا روز رستاخیز كسانى را كه از تو پیروى كرده‌اند فوق كسانى كه كافر شده‌اند قرار خواهم داد. آنگاه فرجام شما به سوى من است، پس در آنچه بر سر آن اختلاف مى‌كردید میان شما داورى خواهم نمود.
ظاهرا روایت فوق مخالف، با این قسمت از آیه است كه مى‌فرماید:
و جاعل الذین اتبعوك فوق الذین كفروا الى یوم القیامه؛ زیرا این جمله مى‌رساند كه كفار تو روز قیامت وجود دارند. در روایتى نیز آمده است كه :حضرت از آنها جزیه مى‌گیرد.
- آیا در قرآن كریم آیه‌اى در رابطه با رجعت وجود دارد؟
پاسخ علامه (ره): چندین آیه در این رابطه وجود دارد. یكى از آیاتى كه بر رجعت دلالت دارد، آیه زیر است كه خداوند متعال مى‌فرماید:
"و یوم نحشر من كل امة فوجا ممن یكذب بآیاتنا فهم یوزعون." (نمل/ ۸۳)
و روزى كه در آن از هر امتى، گروهى از كسانى را كه آیات ما را تكذیب مى‌كردند. محشور مى‌گردانیم، و نگاه داشته مى‌شوند تا همه به هم بپیوندند.
مقصود از این آیه شریفه، قیامت نیست، چون با كلمه من تبعیضیه مى‌فرماید: من كل امة فوجا یعنى از هر امتى، دسته‌اى را محشور مى‌گردانیم . در حالى كه قرآن كریم در رابطه با حشر روز قیامت مى‌فرماید:
"و حشرنا هم فلم نغادر منهم احدا .(كهف/ ۴۷) و همه را گرد مى‌آوریم و هیچ یك را فرو گذار نمى‌كنیم .
- مقصود از دو تعبیر ایاب و رجعت كه در زیارت جامعه مى‌فرماید: مؤمن بایابكم، مصدق برجعتكم.
به بازگشت شما ایمان دارم، و رجعت شما را تصدیق مى‌نمایم چیست؟
پاسخ علامه (ره): منظور از این دو ایاب و رجعت یك چیز است، و مقصود همان رجعتى است كه اول امام حسین علیه السّلام بعد حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام و بعد حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم، بعد باقى ائمه علیهم السلام رجوع مى‌نمایند، مى‌باشد.
- بعد از مرگ و انتقال به عالم برزخ، بازگشت به دنیا و ماده چگونه ممكن است؟ و اخبار رجعت را چگونه مى‌شود تصدیق كرد؟
پاسخ علامه (ره): نقل شده كه مرحوم سید نعمت الله جزایزى قدس سره در كتاب الانوار النعمانیه فرموده است: ششصد نص دینى اعم از آیه، روایت، دعا و زیارت در رابطه با رجعت وجود دارد. البته روایات با هم تنافى دارند، ولى روى هم رفته قطعا رجعت به معناى بازگشت به زندگانى دنیا بعد از مرگ را اثبات مى‌كنند. چنانكه قرآن كریم نیز در موارد متعدد بر بازگشتن به دنیا بعد از مرگ تصریح كرده و بر مساله رجعت صحه مى‌گذارد. از آن جمله زنده شدن مردگان توسط حضرت عیسى علیه السّلام است. همچنین در قضیه بقره بنى‌اسرائیل مى‌فرماید:
و اذ قتلتم نفسا فاداراتم فیها، و الله مخرج ما كنتم تكتمون . فقلنا اضربوه ببعضها، كذلك یحى الله الموتى، و یریكم آیاته، لعلكم تعقون. (بقره/ 72 و 73)
و چون شخصى را كشتید، و درباره او با یكدیگر به ستیزه برخاستید، و حال آن كه خدا، آنچه را كتمان مى‌كردید آشكار گردانید. پس گفتیم: با قسمتى از آن (گاو سر بریده را به آن مقتول بزنید تا زنده شود. این گونه خدا مردگان را زنده مى‌كند، و آیات خود را به شما مى‌نمایاند، باشد كه بیندیشید.
مقصود از قلنا اضربوه ببعضها دم گاو است، و نیز در جریان دیگر مى‌فرماید:
الم تر الى الذین خرجوا من دیارهم و هم الوف حذر الموت، فقال لهم الله موتوا، ثم احیاهم. .. )بقره(۲۴۳)
آیا از حال كسانى كه از بیم مرگ از خانه‌هاى خود خارج شدند، و هزاران تن بودند، خبر نیافتى؟ كه خداوند به آنان گفت: تن به مرگ بسپارید، آنگاه آنان را زنده ساخت ...
همچنین در قضیه حضرت عزیز علیه السّلام مى‌فرماید:
فاماته الله مائة عام ثم بعثه ... ) بقره(۲۵۹)
پس خداوند او را به مدت صد سال میراند، آنگاه او را برانگیخت ...
در بعضى از اخبار رجعت نیز آمده است: عمر عالم صد هزار سال است، هشتاد هزار سال از آن حكومت آل محمد علیهم السلام، و بیست هزار سال حكومت دیگران است، تا این كه در آخر مى‌فرماید: چهل روز مانده به انقراض عالم، زمین از حجت خالى مى‌گردد، و هرج و مرج عالم را فرا مى‌گیرد، و بعد از چهل روز در صور دمیده شده و قیامت بر پا مى‌گردد.
منبع مطلب: سایت تحقیقاتی تبیان.