لحظه هاي آخر انتظار
سيد مهدي شجاعي
بوي ظهور در شامه جهان پيچيده است
صداي كسي كه آمدني است در گوش گيتي طنين افكنده است . آينه ها تمــــام قــد به صــيقل زنگارهاي خويش ايستاده اند ، طلايه دار نرگس انتظارند و ظهور فرزنـــد عشــق و مهرباني را لحظه مي شمرند. سروها بيقرار سرك مي كشند و خط افق را بيقرار دوره مي كنند. بيدهاي كمر خــميده از انـتـظار خويــش را راسـت مي كنند تا بلكه اولين طليعه هاي فجر را بتوانند ديد. آنان كه الفباي ظهور را نخوانده اند ، گمان مي برند كه بناي الحاد شرق ، كاخ شرق غرب را محكم مي كند ، غافل كه اين زلزله با تماميت استكبار درآويخته است و شرق و غرب نمي شناسد. اين زلزله بناست كه سدهاي ستم را بشكند ، دره هاي فاصله را پر كند و برج و باروي غلو و استكبار را از ميان بردارد .
آري ! تا درخت انتظار كهنه نشود ، ميوه فرج نمي رويد و اكنون عطـــش ظهور ، لب هاي همه مظلومين جهان را كويري كرده است ، اما... اما اين لحظه هاي آخر انتظار هميشه سخت مي گذرد ، اين ثانيه هاي مشرف به ظهور چه كند تر عبور مي كند.و ... « سخت » و « شيرين» يعني همين . يعني در آستانه ايستادن معشوق.
خداوند اين چشمان خسته مان را به ظهور عزيزش و عزيزمان روشن كناد. انشاء الله
دیدگاه‌ها
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا