» افزودن نظر جدید

به گزارش خبرنگار آيين ‌و انديشه فارس، در دعاي روز پنجم ماه مبارك رمضان مي‌خوانيم: «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ، وَاجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الْقَانِتِينَ، وَاجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ أَوْلِيائِكَ الْمُقَرَّبِينَ، بِرَأْفَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ» «خدايا در اين روز مرا از آمرزش جويان درگاهت قرار ده، و قرار ده مرا در اين روز از بندگان شايسته و فرمانبردارت، و در اين روز مرا از دوستان نزديكت قرار ده، به حق مهرباني‌ات، اي مهربان‌ترين مهربانان»

*شرح فرازهاي دعا

آيت‌الله مجتهدي در شرح «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ» مي‌گويد: در اين دعا مي‌گوييم خدايا من را در اين ماه رمضان جزو مستغفرين قرار بده، براي استغفار، بايد شرايط استغفار را داشت. كسي كه مال حرام خورده كه با استغفار كارش درست نمي‌شود. بايد برود و صاحبان مال را راضي كند.
وي در ادامه مي‌گويد: با مال حرام و رشوه و ربا رشد كرده‌اي، حال كه توبه مي‌كني بايد بروي سود ربا را به صاحبان آن بازگرداني. غذاي كم و حلال بخوري تا گوشت‌هاي تنت كه با مال حرام پرورش يافته‌اند، آب شوند.
اين استاد اخلاق مي‌افزايد: كسي كه شب تا صبح پاي كار حرام نشسته،‌ بايد شب‌ها احياء نگهدارد و عبادت كند. از جمله در شب 15 شعبان كه احتمالاً شب قدر است كه تمام مقدورات ما در آن نوشته مي‌شود.
آيت‌الله مجتهدي تهراني ادامه مي‌دهد: پس «خدايا مرا از مستغفرين قرار بدهد» يعني اينكه واقعاً استغفار كنم و اگر مال حرامي دارم، آن را حلال كنم. به گناهي كه قبلاً كردم فكر نكنم و از آن لذت نبرم. حالا زباني هم استغفار كنيم، خوب است. بعد از نماز مغرب هم 70 بار استغفار وارد است.
وي به بيان حديثي در اين باره مي‌پردازد و مي‌گويد: «من اكثرالاستغفار» كسي كه زياد استغفار كند، 4 چيز به دست مي‌آورد. «جعل الله له من كل همٍ و غمٍ فرجا» اگر غم و غصه دارد، غم و غصه‌اش بيرون مي‌آيد. من هم دلم غصه‌دار مي‌شود. وقتي شيعيان عراق را مي‌كشند، وقتي در فلسطين جنايت مرتكب مي‌شوند، روايت هم داريم وقتي يك شيعه در غرب عالم غصه‌دار مي‌شود، يك شيعه هم در شرق عالم محزون مي‌شود.
اين استاد اخلاق تأكيد مي‌كند: آدم گاهي اوقات بيخودي غم و غصه‌اش مي‌شود. من گاهي همينطوري غصه‌ام مي‌گيرد، تسبيح را برمي‌دارم، استغفار مي‌كنم و حالم خوب مي‌شود.
آيت‌الله مجتهدي تهراني در ادامه مي‌گويد: دوم «من كل خوفٍ امنا» گاهي اخبار ناخوشايند را مي‌دهند. اگر استغفار كني، هيچ خبري نمي‌شود. يه نفر دشمن داري، تهديد كرده كه امشب ترورت مي‌كنم، استغفار كني او را يكي ديگر ترور مي‌كند و راحت مي‌شوي. اگر استغفار كرده‌اي از كسي نترس و فقط از خدا بترس.
وي ادامه مي‌دهد: سوم «من كل ضيق ٍ مخرجا» صاحبخانه‌ تو را جواب كرده؟ سفته‌هايت عقب افتاده؟ گرفتاري؟ اگر استغفار كني همه اينها درست مي‌شود.
اين عالم برجسته ادامه مي‌دهد: اگر در گرفتاري هستيد، اگر مشكل ازدواج داريد، اگر منزل مي‌خواهيد،‌ استغفار كنيد، خدا گره از كارهاتان باز مي‌كند. اما بايد شرايط استغفار را هم مراعات كرد.
وي ادامه مي‌دهد: و چهارم اينكه «ورزقه من حيث لا يحتسب» از جايي كه گمان نداري استغفار كني، مي‌آيد. همسفر خوب پيدا مي‌كني، يه زن خوب گيرت مي‌آيد براي نماز شب. اگر استغفار كردي يك زن نماز شب‌خون گيرت مي‌آيد و اگر استغفار نكني يك زن بي‌نماز گيرت مي‌آيد.
آيت‌الله مجتهدي در ادامه مي‌گويد: رزق همه‌اش پول نيست. در احاديث كه آمده اگر اين كار را بكني رزقت زياد مي‌شود، رزق معنوي رزق است، رفيق خوب رزق است، همسفر خوب هم رزق است. هر وقت مي‌خواهيد مسافرت برويد، چندبار استغفار كنيد تا يك همسفر خوب داشته باشيد.
وي در ادامه در شرح «وَاجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الْقَانِتِينَ» مي‌گويد: خدايا من را از بندگان شايسته خودت قرار بده. فرمانبردار تو باشم. اطاعت تو را كنم. خدا آدم فرمانبردار را دوست دارد.
اين استاد بزرگ اخلاق در ادامه در شرح «وَاجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ أَوْلِيائِكَ الْمُقَرَّبِينَن» اظهار مي‌كند: خدايا من را از دوستان نزديكت قرار بده. آيا خدا دوست نزديك دارد؟ بله، بندگاني هستند كه آدم آنها در بهشت هم پيدا نمي‌كند. خطاب مي‌شود كه خدايا اين دوست ما كجاست؟ ندا مي‌آيد كه در حضور و بهشت خدا رفته است.
وي با بيان اينكه بهشت خدا جدا از بهشت معمول است، مي‌گويد: بهشت معمولي براي كساني است كه غذا و حوري مي‌خواهند؛ اما آنها كه خود خدا را مي‌خواهند و عبادت را براي خود خدا كردند و نه براي ترس از جهنم، آنها در بهشت خدا وارد مي‌شوند. آيه قرآن هم وجود دارد. «فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي» از خدا بخواهيم كه در آن بهشت قرار بگيريم. جنت فردوس، جنت عدل جنت‌هاي متعدد وجود دارد ولي جنت خدا عالي است.
اين عالم رباني در ادامه در شرح فراز آخر دعاي روز پنجم ماه رمضان «بِرَأْفَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ» مي‌گويد: خدا به مهرباني خودت، دعاهاي ما را مستحاب كن. اين خدايي كه رحمت از همه رحم‌ها بيشتر است.