تا چند ساعت دیگر رئیس جمهور مصر وارد ایران خواهد شد ، در اهمیت این مسئله همین بس که خبر این سفر از مدتها قبل صهیونیستهای جنایتکار و جریان سلفی را عزدار کرده و هرکاری توانسته اند برای لغو این سفر انجام داده اند ، اما در این سوی میدان علی رغم تاکید و توجه بی نظیر ولی امرمسلمین(مدظله) به مسائل مصر ، متاسفانه اهمیت مسئله درک نمی شود ، که ممکن است سه دلیل عمده داشته باشد ، پرداختن افراطی به مسائل فرعی داخل کشور ، عدم درک عظمت حماسه بیداری اسلامی و سوم عدم تحلیل صحیح از اوضاع مصر و بدبینی به رئیس جمهور منتخب این کشور.

در آنسوی میدان اما دشمنان به تحلیل درستی رسیده اند ، حکومت اسلامگرای مصر رفته رفته به خطری بزرگ برای اسرائیل غاصب تبدیل می شود و باید به هر نحو ممکن روند کنونی متوقف شود ، اما آنچه موجب تاسف و افسوس است عملکرد ما در قبال تحولات بیداری اسلامی در سطح نخبه های سیاسی رسانه ای و جوانان فعال مذهبی - سیاسی ست ، از مردم کوچه بازار نمی توان انتظار داشت اما از سربازان و افسران و فرماندهان جنگ نرم این انتظار بجاست که قدر فرصت های ارزشمندی که دیگر تکرار نخواهد شد را بدانند ، هنوز از یاد نبرده ایم استقبال تاریخی مردم بصیر و زمان شناس لبنان از منتخب انقلاب ایران را که قدرت و صلابت و محبوبیت و پایگاه مردمی خط مقاومت را تا مدتها به رخ دشمنان کشاند و حماسه ای آفرید که توده های مسلمان و مستضعف خاورمیانه را چندماه بعد تحت تاثیر داشت

مراسم استقبال مردمی از دکتر احمدی نژاد در لبنان که تا مدتها موج رسانه ای بسیار قدرتمندی به نفع جبهه مقاومت رقم زد

قابل تامل است که ولی امر مسلمین(مدظله) در سفر قم با ذکر این حماسه پیش بینی کرده و بشارت می دهند که اگر این سفر به کشورهای دیگر و از جمله مصر انجام شود هم همین شکوه و عظمت و شور و شوق مردمی تکرار خواهد شد!

و اما سئوال اینجاست که در این میان ما در کجای این تحولات قرار گرفته ایم ؟ آیا مصر بازگشته به آغوش اسلام با همه عظمت و اهمیتش در بیداری اسلامی ارزش آن را ندارد که علاوه بر استقبال رسمی و دیپلماتیک که مخصوص همه کشورهاست ، حداقل شور و شوق رسانه ای و فعالین جوان سیاسی- مذهبی را برانگیزد ، حقیقت این است که استکبار مصر انقلابی را در لیست دشمنان خود قرار داده اما ما هنوز تردید داریم که مصر بعد از مبارک دوست ما باشد و یا اگر هم آن را پذیرفته باشیم ، نسبت به تکلیفمان در برابر مصر انقلابی قصور یا تقصیر داریم ، آیا موضع ما در قبال مصر تا چه اندازه شبیه به موضع اماممان است ، امامی که حساب ویژه برای مصر باز کرده و دو خطبه مهم نمازجمعه را به اوضاع این کشور اختصاص می دهد.

ولی امر مسلمین(مدظله) تاکید عجیبی بر اوضاع مصر دارند تا جایی که علاوه بر تاکید در بسیاری از سخنرانی ها ، دو خطبه مفصل به زبان عربی به اوضاع این کشور مهم اسلامی اختصاص داده اند

و اگر انقلاب مصر انعکاس انقلاب ایران است که هست آیا نباید برای نماینده برجسته این کشور و منتخب انقلابیون آن ارزش قائل شد و سنگ تمام گذاشت؟ آیا راه اصلی تقویت اتحاد و برادری میان ملتها همین استقبالهای خودجوش نیست ، استقبالهایی بالاتر از عرف دیپلماتیک و البته اثرگذارتر و دل نشین تر از آن.

متاسفانه ما در فرصت سوزی و قدرنشناسی لحظات ، یدی طولانی داریم و چه بسیار فرصتهایی که حتی از سوختن آنها هم مطلع نمی شویم ، اگر مرسی نماینده مردمی انقلاب مصر است و اگر انقلاب مصر انقلابی ضد صهیونیستی هست که هست و اگر مصر انقلابی کابوس جدید شیاطین صهیونیست است ، ما دیگر هیچ عذری برای کوتاهی نداریم ، این فرصتهای طلائی به سختی به دست می آید و به ندرت تکرار می شود ، از نخبه های انقلابی – سیاسی و رسانه های اصولگرا و جوانان انتظار هست که عمارگونه به امامی که نه با اشاره و کنایه که با عمل راه  را به آنها نشان داده است، لبیک گویند.

جهان هنوز ضرب شست جوانان انقلابی مصر در تسخیر لانه شیطان اسرائیل را فراموش نکرده است

اعتقاد دارم همانگونه که اگرامروز سیدحسن می آمد باید در استقبالش سنگ تمام می گذاشتیم ، اگر بشار اسد می آمد باید استقبالمان را به رخ دشمنان می کشیدیم ، اینک در قبال جبهه دیگر بیداری اسلامی و خط مقاومت در مصر همین مسئولیت را داریم ، نباید این فرصت طلائی را رایگان از کف داد ، انقلابیون مصر چشم به ما دارند...

همگرایی ها و هم افزاییهای ملتهای مسمان تاثیری بسزا در تسریع پیروزی جهان اسلام در برهه کنونی دارد و این حقیقت در مورد دو ملت مصر و ایران ، بسیار استراتژیک و تعیین کننده شده است ، رویدادی که در صورت تحقق ضربه نهایی را بر غده سرطانی اسرائیل فرود خواهد آورد.

و در پایان توجه همه عزیزان را به  فرمایشی بسیار مهم امام خامنه ای(مدظله) در مورد فرجام تحولات مصر جلب می نمایم:

.........

پ . ن :

کاریکاتور ارزشمند زیر به زیبایی آنچه در همگرایی ایران و مصر ممکن است واقع است را به تصویر کشیده است