سکوت مطلق! مرکز تخصصی مهدویت و موسسات مدعی و مطرح در عرصه مهدویت

پیرامون بشارتهای بزرگ پی در پی امام خامنه ای(مدظله)

سالهاست که فرمایشات مهم ولی امرمسلمین پیرامون تحولات عظیم منطقه و جهان ، جان و دل منتظران ظهور را نوازش می دهد و با بشارتهای بزرگ خود افق درخشان و امیدبخشی برای ظهور ترسیم می کند ، اما این بشارتها و مژده های بزرگ در طول یکسال گذشته که جهان اسلام یکپارچه بپاخواسته ، رنگ و بوی دیگری دارد و به مروز زمان صریح تر و آشکارتر می شود تا جایی که علی رغم فضای نادرستی که با تخریب و اتهام در طی سال گذشته بر علیه مباحث ظهور ایجاد شد ، برخی از مردم ، رسانه ها و شخصیتها به صراحت از ارتباط میان فرمایشات ولی امر مسلمین و نزدیکی ظهور صحبت می کنند و بشارتهای بزرگ نائب امام زمان(عج) را سینه به سینه نقل می کنند.

اما مسئله تاسف آور آنجاست ، در حالی که حتی برخی از مردم کوچه بازار ، شخصیتهای نظامی و سیاسی و رسانه های غیرمهدوی و سیاسی صرف ، مستقیم و غیرمستقیم از ارتباط میان بشارتهای ولی امر مسلمین و ظهور سخن می گویند ، سکوت مطلق ، موسسات و رسانه هایی که در خود را در جامعه بعنوان متولیان عرصه مهدویت مطرح می کنند ، بسیار عجیب و غیرقابل انتظار است.

آیا براستی آنها ارتباطی بین این بشارتهای بزرگ و ظهور نمی بینند؟!

آیا با این انعکاس و انتشار گسترده ، بشارتها و بیانات مهم ولی امر مسلمین در داخل کشور ، می توان باور کرد که این عزیزان ، این حقایق بزرگ و بیانات درخشان را نشنیده اند؟!

آیا ممکن است آنها این بشارتهای بزرگ را نشنیده باشند در حالی که با چشم و گوش خود می بینیم و می شنویم که حتی جوانان دبیرستانی و دانشگاهی نیز به حرارت و شوق از آن صحبت می کنند!

یا اینکه ممکن است این دوستان نظری متفاوت با نظر ولی امرمسلمین داشته باشند؟! و احتمال می دهند که( خدای ناکرده) این فرمایشات و بشارتها صحیح نبوده و بردن جامعه به سمت ظهور و امیدوار کردن انها حتی اگر در حد احتمال هم باشد چون ممکن است ، منتهی به ظهور نشود ، نادرست و خطرناک است!

قضیه چیست؟ علت این سکوت عجیب و باورنکردنی چیست؟

چندسالیست که این فریاد بلند است که متاسفانه فرمایشات مهم ، اشارات و بشارتهای ولی امر مسلمین در حوزه مهدویت غریب و مهجور است ، برخی با پرداختن افراطی به دشمن شناسی و فراماسونری (که البته در جای خود و به اندازه  و به مقدار لازم باید مورد توجه قرار گیرد) خواسته یا ناخواسته دچار این آسیب و غفلت شده اند و برخی هم با این موضع نادرست که نباید حتی در مورد کمترین احتمال انطباق تحولات جاری جهان و ارتباط آنها با ظهور صحبت کرد و اینگونه می شود که بیانات و بشارتهای صریح نائب امام زمان(عج) که حتی مردم عادی و افراد و رسانه های سیاسی را نیز متوجه ارتباط آنها با ظهور و نزدیکی این واقعه مهم الهی می کند ، مورد غفلت  و عدم توجه قرار می گیرد.

هرچند به لطف خدا با برداشتن شدن واسطه ها و بالا رفتن تحلیل عمومی و عشق و ارادت به ولایت عزیز ، مردم بدون هیچ مانعی خود آنچه باید از فرمایشات و بشارتهای ولی امر مسلمین برداشت کنند ، برداشت می کنند ، اما انتظار از موسسات مهدوی و فعالین این عرصه مقدس آن است که که به تکلیف خود در این زمینه عمل نمایند.

آیا مرام ولایتمداری حکم نمی کند تا ما به فرمایشات ولی امرمسلمین بیش از دانش و یافته های خود و بیش از احتمالات اعتماد کنیم و محورهای مهم فرمایشات و بشارتهای معظم له را بعنوان چارچوب حرکت خود قرار دهیم؟

به یقین می توان گفت ، در عرصه های دینی مانند عرصه مهدویت نیز همانند عرصه سیاسی ، مردم ولایی و انقلابی ما صحت عملکردها را با میزان ولایت می سنجند و همانگونه که در عرصه سیاسی کسانی که با ولایت زاویه گرفتند مورد بی مهری و فراموشی مردم قرار گرفتند ، در عرصه های دیگر نیز چنین خواهد بود.

مطمئنا با نزدیک تر شدن به ظهور و رخ دادن نشانه های بزرگ ، سنجش میزان انطباق موضع گیریها و صحبت ها با فرمایشات ولی  امر مسلمین ساده تر و خطوط آشکارتر خواهد شد.

امیدواریم که همه ی فعالین عرصه مهدویت که بزرگان ما هستند ، با حرکت متحد در خط ولایت ، به تکلیف بزرگ خود در عصر ظهور عمل کرده و جان و دل جامعه و جوانان را با انوار نورانی بشارتها روشن و برای فتنه های بزرگ آستانه ی ظهور آماده سازند.