این روزها فضای سیاسی داخل کشور پر از ابهام و سئوالات و گاه تناقضات شدید است ، فضایی که بسیاری از افراد صاحب نظر را هم به حیرت و اشتباه کشانده است ، افراد آگاه به فضای سیاسی می دانند که عالم سیاست در هر دوره ای  ظاهری دارد و باطن ها و پشت پرده ها ، اما این پشت پرده ها مطمئناً در شرایط حساس بیشتر خواهد بود ، برای درک این موضوع به بررسی نمونه ای تاریخی از پشت پرده های عالم سیاست می پردازیم ، که مطمئناً حتی اگر جواب سئوالات نباشد اما این نمونه ی تاریخی موجب تامل و درنگ بیشتر در قضاوت ها و اجتناب از نتیجه گیریهای سریع و برداشتهای سطحی  و توهین  و تکفیرها خواهد بود :

«علی بن یقطین » از اصحاب برجسته امام کاظم علیه السلام و مورد اعتمادو از شیعیان پرهیزکار بود. وی، ارتباط محکمی با امام کاظم علیه السلام داشت، و با راهنمایی و ارشاد آن حضرت به فریاد مظلومین می رسید. او در عین حال که وزیر هارون، شخص دوم ممکلت بود، اما در حقیقت، مطیع محض امام کاظم علیه السلام و شیعه آن حضرت بود. امام کاظم علیه السلام توانست با نفوذ دادن علی بن یقطین. در هیات حاکمه خلافت عباسی، تشکیلات منسجم خود را، تا قلب سنگرهای دشمن، گسترش داده وامید و تلاش و تحرک را در میان اصحاب و یاران خود، بیفزاید و در بالاترین رده اداره حکومت، پناهگاه و فریاد رسی برای شیعیان مستضعف خود، ترتیب دهد.

علی بن یقطین » به حضورامام کاظم علیه السلام رسید و از آن حضرت اجازه خواست تامنصب خود را، ترک کند.

امام او را از این کار منع کرد، و فرمود:

این کار را نکن. زیرا ما به تو انس داریم و برادران دینی ات به وسیله تو درعزت می باشند. امید است که خداوند به وسیله تو، صدمه دیده ای را، جبران کرده و بهبود بخشد. و یا آتش خشم مخالفان را از اولیای خود فرو نشاند.

دستور امام کاظم(ع) به تقیه

امام موسی بن جعفر علیه السلام دستور داده بود که علی بن یقطین در جاهای خلوت و دور از اغیار، طبق روش اهل سنت وضو بسازد. به هارون خبر داده بودند که علی بن یقطین شیعه است و دلیل آن طرز وضو گرفتن است. روزی هارون تصمیم گرفت که طرز وضو گرفتن علی بن یقطین را ببیند. مخفیانه تماشاگر وضوی او شد و دید که او به روش اهل سنت وضومی گیرد و کسی هم نزد او نیست.

از این جهت یقین پیدا کرد که علی بن یقطین شیعه نیست، قسم خورد که حرف دیگران را درباره او باور نکند.

بعد، موسی بن جعفر علیه السلام به او گفت از این به بعد، به روش شیعه وضو بگیرد.

...........

حال در نظر بگیرید شیعیان عصر علی بن یقین را ، آیا به آنها حق می دهید که به علی بن یقین بدبین شوند و به او بد و بیراه بگویند یا نه ؟ کسی که عملاً و در روز روشن با حکومت ظلم و جور در حال همکاری بوده و مقابل حاکم ستمگر گاه زبان به تملق نیز می گشاید ، آیا نفس حضور در دستگاه ستمگران به نوعی تایید آنها نیست ، فاجعه آنجاست که یکی از دوستان یا شیعیان وضوگرفتن وی به روش اهل سنت را نیز ببیند و به اطلاع همگان برساند!

از سویی علی بن یقین نه می تواند فلسفه حضور خود در دستگاه ظلم را توضیح دهد و نه وضو گرفتن به روش اهل سنت را و مجبور است که با انواع تهمت ها و فحاشی های افراد مغرض یا دوستانی که خبر از پشت پرده ندارند و خبر ندارند که امام معصوم(ع) خود شخصاً این دستورات را صادر کرده است ، بسازد .

زندگی علی بن یقطین نمونه ای کوچک بود از پشت پرده ها و مصلحت سنجی های عالم سیاست ، در حالی که فضای سیاسی عصر ما بدلایل مختلف بسیار پیچیده تر از  دوران علی بن یقین است ، آیا احتمال وجود چنین اسرار مگو ، تقیه ها و مصلحت سنجی ها که بعید نیست دست کارگردان اصلی جبهه حق ، حجت خدا نیز در آنها باشد ، منتفی است ؟ آن هم با این خطرات عظیمی که از ناحیه دشمنان وحشت زده ی بی پروای مجهز به سلاح های اتمی وجود دارد ، پس بهتر نیست با احتیاط بیشتر با مسائل برخورد کرده و به سرعت با ظاهر قضایا قضاوت نکرده و حکم صادر ننماییم  تا در روزی که بسیار نزدیک است و پرده ها خواهد اقتاد و حقایق روشن خواهد شد ، شرمنده نشویم.