در منطقه جنوبی شهر مقدس قم کوهی وجود دارد که نسبتاً مرتفع بوده و در ایام تعطیلات ، مخصوصاً تعطیلات نوروز پذیرای بسیاری از مردم قم ، خصوصا جنوب شهر است ، این کوه در گذشته اسم چندان مشخصی نداشت اما از حدود 12 سال قبل که به همت جمعی از جوانان محلات اطراف جمله مقدس " مهدی بیا" به طول حدود 100 متر با سنگ و گچ و رنگ بر روی این کوه نقش بست ، به کوه "مهدی بیا" معروف شد ، علاوه بر دهها هزار مسافری که روزانه از اتوبان جنوبی قم این جمله زیبا را رویت و زمزمه می کنند ، مردم بسیاری در جنوب شهر قم نیز هر روز با دیدن این جمله زیبا دل را صفا و انتظار را روزانه از عمق جان و دل خود مرور می کنند.

امروز در روز طبیعت با خانواده رفته بودیم کوه مهدی بیا و باز مثل گذشته هوس کردم که به بالای کوه بروم ، اما یادم رفته بود که سنم بالاتر رفته و دیگر توان دوران جوانی را ندارم ، یادم می آید زمانی که جوان تر بودیم و می خواستیم این نوشته ی زیبا و دلنشین را بر این کوه حک کنیم ، مانند قرقی می رفتیم بالای کوه اما امروز به سختی توانستم به بالا بروم و نفسم می گرفت ، اما نکته ای که برایم جالب بود این بود که هرچقدر به قله نزدیکتر می شدم و می دیدم که بزودی به بالا خواهم رسید با امید و انرژی بیشتر فاصله باقیمانده را راحت تر طی می کردم ....

فکر می کنم نکته بسیار مهمی در این حقیقت نهفته است ، اگر مسلمانان عصر ظهور یقین کنند که ظهور نزدیک است و فاصله چندانی تا پایان غیببت باقی نمانده است ، مشکلات و سختی های زیاد عصر ظهور را با امید و انگیزه و انرژی بیشتری طی خواهند کرد و زودتر و با هزینه ی کمتری به مقصد خواهند رسید ...

به امید رسیدن هرچه زودتر آن روزهای درخشان و شیرین ...
خدایا به حق حضرت زهرا(س) خودت ما را آماده کن ...