معایب ومضرات کاج را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
-سوزنی برگ است فبرگ آن سطح کمتری دارد ودرنتیجه قدرت تصفیه کنندگی هوای آن ازدرختان پهن برگ ضعیف تر است.
-خاک پیرامون خود ودرخت را اسیدی کرده که مانع رشد گونه های دیگر می شودو پس از ده سال ریشه آن آهک تولید می کند.
-دربرابر مواد سمی وباران های اسیدی بسیار آسیب پذیر است.
-نوعی اکسید نیتروژن را وارد هوا می کند که از نظر کمیت و کیفیت با اکسیدهای نیتروژن تولید شده در صنعت و ترافیک برابری می کند.
-با تجزیه اندام های گیاهی مشخص گردیده که مقادیری سرب (درحد سمی)در کاج تهران وجود دارد.
-طی سالیان گذشته آتش سوزی هایی که در پارک های جنگلی اتفاق افتاده است اغلب در قطعات کاج بوده که براثر قابلیت زیاد اشتغال برگ های سوزنی خشکیده (صمغ ورزین)می باشد.
-باعث تجمع آفات بوده وهمواره در معرض آلودگی می باشد.
-کاج سایه انداز مناسبی ندارد.
-از طرفی به علت نا آشنا بودن باغبانان با نحوه رشد کاج(ده سال اول رشد قطری وده سال دوم رشد طولی)در فصل هرس،شاخه های پایین را به اشتباه هرس کرده ودردهه دوم با رشد طولی ،درختی با منظر زشت وشکننده وسایه انداز بسیار کم به وجود می آید.
- برگ های سوزنی در معابر شهری با فرود آمدن برروی خودروها وسنگ فرش ها به علت وجود رزین وصمغ صدمه غیر قابل جبران ایجاد می کنند.
-ریشه کاج به مرور زمان به سنگ فرش ها وبافت معابر آسیب جدی می زند و برای معابر مناسب نمی باشد.
-بسیارکند رشد می کند.
-درزیربارش برف های سنگین سریع می شکند.
-چون رطوبت سطحی زمین را به اعماق هدایت می کند دراطراف آن نمی توان چمن کاری کرد وگیاهی رشد نمی کند.
-پرندگان تمایلی به لانه سازی بر شاخسار این درخت ندارند.
پارک تفریحی چیتگر نمونه مشهود برای معرفی گونه کاج تهران می باشد.تقریبا اکثر شهروندان تهرانی حداقل یک بار به پارک جنگلی چیتگر رفته اند ومتوجه شده اند که قسمت سوزنی برگ ها تبدیل به مکانی بی روح ومرده شده است،چون سطح خاک این مناطق عاری از گیاه بوده و هیچ پرنده ای در میان درختان لانه نکرده وخاک زیر درختان، متراکم وسفت است.