آیا انفجار نور سال 56 در حال تکرار است؟!

 آیا این امواج خروشان مردمی و این حضور عاشقانه  این بار نیز می تواند نقطه آغازی برای انقلابی بزرگ باشد ، انقلابی که نه تنها ریشه نفاق و دو رویی در ایران اسلامی بلکه ظلم و ستم موجود در جهان را برکند؟!

 32 سال پیش در چنین ایامی ،در آستانه محرم حسینی ، رژیم پلهوی که لحظه به لحظه بنای وجودی خویش را در آستانه نابودی می دید ، با اهانتی سخیف به امام راحل(ره) آخرین میخ را بر تابوت خویش کوبید و در سراشیبی زوال قرار گرفت و اینک بعد از سالها شیفتگان و دنباله روان  آن رژیم منحوس که البته مدتهاست نقاب پیروی از امام(ره) را نیز بر چهره زده بودند ، مرتکب چنین اشتباه و جنایت فضاحت باری شدند و باطن پلید خویش را عریان به نمایش گذاشتند.

 این بار دست انتقام الهی  آنچنان ضربه ای به فتنه انگیزان جامعه اسلامی وارد کرد که با دست خویش نه تمثال امام راحل (ره) بلکه طومار هستی خویش را پاره کرده و به آتش کشیدند. آنها از جایی ضربه خوردند که آن را مدتهاست به دروغ بعنوان نقطه قوت خود به نمایش می گذاشتند.

تحریف آرمانها و اهداف امام(ره) مقدمه اهانت به امام(ره)

هرچند بارها و بارها آرمانها و اهداف آن رادمرد الهی توسط این عناصر زبون در شعارهایی مانند « جمهوری ایرانی »  در « روز قدس» و « 13 آبان» و « 16 آذر» مورد خدشه و حمله قرار گرفته بود ، اما این بار نقاب به طور کامل از چهره کریه آنها  افتاد تا دیرباورترین و خوش بین ترین افراد نیز از خواب غفلت بیدار شوند.

 نفرت و انزجار از این عمل خباثت آلود تمام کشور را فراگرفته است ، طلبه و دانشجو ، بازاری و کاسب ، زن و مرد ، پیر و جوان ، شاهکار عشق به خمینی کبیر و ولایت را بار دیگر خلق کردند تا جهان دگر بار در بهت و حیرت این عشق بازی بماند. بسیاری از خواص مرید امام (ره)  دیگر مهر سکوت را شکستند و روشنگریهایی را که ماهها قبل باید انجام می شد ، صورت گرفت. عشق به خمینی کبیر در دل عاشقانش  تابناک تر از آن که در غبار فتنه ها خاموش شود.

موج نفرت و عشق واقعی در تجمعات

خنثی کننده شبهه خناسان و بیماردلان

با این اشتباه و جنایت فاحش به یقین دیگر فرقه سبز که تا کنون کل قدرت اجرائی منافقان در داخل به شمار می رفت ، عملاً نابود شد. هرچند بسیاری از خناسان و بیماردلان می کوشند تا با بهانه ها و شبهات واهی عظمت این حماسه را از بین ببرند اما امواج شکوه حضور و شور و صلابتی که در این اعتراضات و تجمعات چشم را خیره می کند ، تمام حرف و حدیثها را از بین می برد ، مشتها آنقدر محکم و گره کرده اند و چهره ها آنقدر خشمگین و پرحرارت و بیانات آنقدر گیرا و نورانی هستند که خفاشان هرزه گو را به دخمه های سیاه خویش برانند.

عشق به خمینی کبیر تمام کشور را فراگرفته است ، قم و تهران ، مشهد و یزد و شیراز ، اصفهان و .... طلاب ، دانشجویان ، بازار ، کوچک و بزرگ ، همه و همه این روزها در تب و تاب ابراز ارادت خود به پیر و مقتدای خود و بیزاری از اهانت کنندگان به انقلاب خمینی و  تمثال مبارک آن حضرت هستند.

دیگر کیست که نداند ، نخست وزیری امام (ره) و ادعای ادامه راه او حقه و فریبی بیش نبوده است ، فریبی برای نابودی راه امام ! در واقع عمله های فرقه سبز بعد از این همه شکستها ، که دیگر تاب و قرار از کف داده بودند ، نتوانستند مانند اربابانشان ،  بیش از این تظاهر و دورویی را تحمل کنند و از عامل اصلی ، انتقام گرفتند از خمینی کبیر و ندانسته تیشه به ریشه نداشته خود زدند.

 خیلی از بزرگترها  در این روزها  با دیدن این حوادث به یاد وقایع 56 می افتند که چگونه دشمن با یک اهانت به امام راحل(ره) دودمان خود را بر باد داد ، چگونه ابراز ارادت مردم به این سلاله زهرا(س) و بیزاری از اهانت کنندگان ، سلسله حوادثی را رقم زد که در نهایت تمام مردم را به صورت متحد وارد صحنه کرد و آتشی عظیم برپا نمود که کاخ ظلم و ستم پهلوی را  ویران نمود ، هرچند جرقه این امر در اهانت زده شده بود اما دیگر این انوار ارادت و محبت بود که کار را جلو می برد ، محبت و ارادتی که به تدریج تمام دلها را مجذوب خود کرد و حماسه ها آفرید.

آیا اینک بعد از 32 سال تاریخ در حال تکرار است ، آیا این امواج خروشان مردمی و این حضور عاشقانه  این بار نیز می تواند نقطه آغازی برای انقلابی بزرگ باشد ، انقلابی که نه تنها ریشه نفاق و درورویی در ایران اسلامی بلکه ظلم و ستم موجود در جهان را برکند؟!

 نویسنده را اعتقاد بر این است که این حضور عاشقانه و ارادت مخلصانه و دفاع جانانه از ولایت همه و همه پیامهایی از جانب ماست به خداوند  متعال ، که گذشت ایامی که ائمه مظلومین توسط منافقین در جامعه اسلامی مظلوم واقع می شدند و یار و یاوری نمی یافتند ، خدایا تو شاهد باش که ما تاب و تحمل اهانت ، حتی به ولایت و رهبر و مقتدایمان که شاگرد کوچک مهدی توست را نداریم و ذره ای در این راه سستی و کوتاهی نمی کنیم و حاضریم تمام هستیمان را فدای این راه کنیم ، پس ظهور مولایمان را برسان!

با دفاع جانانه از نائب امام زمان(عج)

قلعه عشق قلوب مردم برای تشریف فرمایی جان جانان مهیا شده است!

 این بصیرت و این شور و شعور و این حضور عاشقانه مردمی  ، اصلی ترین زمینه لازم برای  ظهور مهدی فاطمه(عج)  است ، حضوری با محبت و عشق که حصنی حصین برای امام زمان (عج) در جامعه فراهم می کند که کوردلان و منافقان حتی افکار پلید و شیطانی را از مخیله ناقص خود دور می کنند و اینک این اتفاق مبارک در جامعه ما و در میان توده های مردمی منتظران مهدی(عج) افتاده است ، اینک مقام معظم رهبری(مدظله) بعنوان نائب امام زمان(عج) از چنان جایگاه رفیعی در جامعه برخوردار است که حتی منافقین بزدل نیز برای ادامه حیات ننگین خویش ناچار از تمسک به آنند و اهانت به تمثال مبارک امام(عج) خروش حماسی و طوفانی امت حزب الله را در پی دارد و اینها همه یعنی اینکه زمینه حضور و ظهور امام حق ، انسان کامل و محبوب دل مستضعفین و صالحان فراهم شده است ، چه بدانیم و چه ندانیم !

بفرموده سید شهیدان اهل قلم :

آخرین نبرد ما بمثابه سپاه عدالت نه با آمریکا که با اسلام آمریکایی است که آن نیز ولو هزار ماه طول بکشد به یک شب قدر فرو خواهد ریخت ...

و اینک ما فرزندان خمینی در رویارویی با اسلام آمریکایی به پیروزی نهایی رسیده ایم و پیکره اسلام آمریکایی متشکل از انقلابیون بریده و پوسیده  به طور کامل فرو ریخته است.

اللهم انا نرغب الیک فی دولة کریمة تعز بها الاسلام و اهله و تذل بها النفاق و اهله

و اینک با عزت روز افزون مومنان و خواص  جبهه حق  و ذلت روز افزون کفار و منافقین بسوی دولت کریمه مهدوی در حرکتیم

  در حالی جهان مبهوت عشقبازی شیفتگان خمینی شده است که  منافقین و  کفار هر  روز  به  پرتگاه نابودی نزدیک می شوند و اینها همه بشارت نزدیکی صبح است ، در آن لحظات ملکوتی و مبارک ، زمین و زمان ، معنای واقعی مودت و عشق و ارادت را خواهند فهمید ، زمانی که تصاویر زیبا و عرشی یوسف زهرا(عج) در حلقه عاشقان خویش ، و در میان توده های مردم مشتاق، تمام مستضعفان و صالحان را غرق در شور و شادی کند.