با سلام ، قابل ذكر است با كمي تامل مي توان دريافت كه اكثر اين نشانه ها محقق شده است و جهان را ظلم و ستم و فسادي عجيب فراگرفته است ، البته در كشور عزيز ما كه به حق كشور اهل بيت(ع) است و با خون صدها هزار شهيد رنگين شده تا حدودي زيادي اين فسادها كمتر است و بايد هم چنين باشد زيرا ما خودمان را منتظران و سربازان آقا مي دانيم و انشاء الله كه بتوانيم مقدمات فرج را هرچه زودتر فراهم كنيم.

وقت ظهور آن حضرت معلوم نیست ، و حتى مطابق روایات كسانى كه وقت ظهور را تعیین كنند، دروغگو شمرده شده اند. (1)
ولى نشانه هایى به عنوان علائم در روایات بسیار آمده كه مربوط به مدت اندكى قبل از ظهور و مربوط به آستانه و آغاز ظهور است ، این نشانه ها بسیار زیادند كه معروفترین و جامعترین آنها این است كه هرج و مرج در همه چیز دنیا مشهود مى گردد.
سراسر جهان پر از ظلم و جور و فساد گردد. (2)
این موضوع در ضمن یك روایت جامع بطور مشروح بیان شده و امام صادق علیه السلام آن را در 119 ماده بیان كرده است و اینك ترجمه روایت :

حضرت امام صادق علیه السلام به یكى از یارانش فرمود :
1. هرگاه دیدى : حق بمیرد و طرفدارنش نابود شوند.
2. و دیدى كه : ظلم همه جا را گرفته.
3. و دیدى كه : قرآن فرسوده شده و درست معنى نمى شود.
4. و دیدى كه : دین همچون ظرف تو خالى و بى محتوا شده است .
5. و دیدى كه : طرفداران حق بر طرفداران باطل فائق شده اند.
6. و دیدى كه : كارهاى بد آشكار شده و از آن نهى نمى شود و بدكاران بازخواست نمى شوند.
7. و دیدى كه : چنان فسق و فجور آشكار شده.
8. و دیدى كه : افراد با ایمان سكوت كرده و سخنشان را نمى پذیرند.
9. و دیدى كه : شخص بدكار ، دروغ گوید و كسى دروغ و نسبت نارواى او را رد نمى كند.
10. و دیدى بچه ها ، بزرگان را تحقیر كنند.
11.و دیدى كه : قطع پیوند خویشاوندى شود.
12. و دیدى كه : بدكار را ستایش كنند و او شاد شود و سخن بدش به او برنگردد.
13. و دیدى كه : هم و هدف مردم ، شكم و شهوتشان است.
14. و دیدى كه : زنان با زنان ازدواج نمایند.
15. و دیدى كه : مداحى دروغین از اشخاص ، زیاد شود.
16. و دیدى كه : انسانها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف مى كنند و كسى مانع نمى شود.
17. و دیدى كه : افراد با دیدن كار و تلاش نامناسب مؤمنین ، به خدا پناه مى برند.
18. و دیدى كه : همسایه به همسایه خود اذیت مى كند و از آن جلوگیرى نمى شود.
19. و دیدى كه : كافر به خاطر سختى مؤمن ، شاد است .
20. و دیدى كه : شراب را آشكارا مى آشامند و براى نوشیدن آن كنار هم مى نشینند و از خداوند متعال نمى ترسند.
21. و دیدى : كسى كه امر به معروف مى كند خوار و ذلیل است.
22. و دیدى آدم بدكار در آنچه آن را خدا دوست ندارد ، نیرومند و مورد ستایش است.
24. و دیدى راه نیك بسته و راه بد باز است.
25. و دیدى خانه كعبه تعطیل شده ، و به تعطیلى آن استوار داده مى شود.
26. و دیدى كه : انسان به زبان مى گوید ولى عمل نمى كند.
27.و دیدى كه : صدقه را با وساطت دیگران بدون رضاى خدا و به خاطر درخواست مردم بدهند.
28. و دیدى كه : مؤمن ، خوار و ذلیل شمرده شود.
29. و دیدى كه : بدعت  آشكار شود.
30. و دیدى مردم به شهادت ناحق اعتماد كنند.
31. و دیدى كه : حلال ، حرام شود و حرام ، حلال گردد.
32. و دیدى كه : دین براساس میل اشخاص معنى شود و كتاب خدا و احكامش تعطیل گردد.
33. و دیدى كه : جرئت بر گناه آشكار شود و دیگر كسى براى انجام آن منتظر تاریكى شب نگردد.
34. و دیدى که : مؤمن نتواند نهى از منكر كند مگر در قلبش.
35. و دیدى كه : ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد.
36. و دیدى كه : سردمداران به كافران نزدیك شوند و از نیكوكاران دور شوند.
37. و دیدى كه : والیان در قضاوت رشوه بگیرند.
38. و دیدى كه : پست هاى مهم والیان براساس مزایده است نه براساس ‍ شایستگى.
39. و دیدى كه : مردم را از روى تهمت و یا سوءظن بكشند.
40. و دیدى كه : 46.
41. و دیدى كه : زن  به شوهرش خرجى مى دهد.
42. و دیدى كه : سوگندهاى دروغ به خدا بسیار گردد.
43. و دیدى كه : آشكارا قمار بازى مى شود.
44. و دیدى كه : مشروبات الكلى بطور آشكار بدون مانع خرید و فروش ‍ مى شود.
45. و دیدى كه : كارهاى زشت آشكار شده و هر كس از كنار آن مى گذرد مانع آن نمى شود.
46. و دیدى كه : مردم محترم ، توسط كسى كه مردم از سلطنتش ترس دارند ، خوار شوند.
47. و دیدى كه : نزدیكترین مردم به فرمانداران آنانى هستند كه به ناسزاگوئى به ما خانواده عصمت علیهم السلام ستایش شوند.
48. و دیدى كه : هر كس ما را دوست دارد او را دروغگو خوانده و شهادتش ‍ را قبول نمى كنند.
49. و دیدى كه : در گفتن سخن باطل و دروغ ، با همدیگر رقابت كنند.
50. و دیدى كه : شنیدن سخن حق بر مردم سنگین است ولى شنیدن باطل برایشان آسان است.
51. و دیدى كه : همسایه از ترس زبان بد همسایه ، او را احترام مى كند.
52. و دیدى كه : حدود الهى تعطیل شود و طبق هوى و هوس عمل شود.
53. و دیدى كه : مسجدها طلاكارى (زینت داده) شود.
53. و دیدى كه : راستگوترین مردم نزد آنها مفتریان دروغگو است.
54. و دیدى كه : بدكارى آشكار شده و براى سخن چینى كوشش مى شود.
55. و دیدى كه : ستم و تجاوز شایع شده.
56. و دیدى كه : غیبت ، سخن خوش آنها گردد، و بعضى بعض دیگر را به آن بشارت دهند.
57. و دیدى كه : حج و جهاد براى خدا نیست.
58. و دیدى كه : سلطان به خاطر كافر ، شخص مؤمن را خوار كند.
59. و دیدى كه : خرابى بیشتر از آبادى است.
60. و دیدى كه : معاش انسان از كم فروشى بدست مى آید.
61. و دیدى كه : خونریزى آسان گردد.
62. و دیدى كه : مرد بخاطر دنیایش ریاست مى كند.
63. و دیدى كه : نماز را سبك شمارند.
64. و دیدى كه : انسان ثروت زیادى جمع كرده ولى از آغاز آن تا آخر زكاتش ‍ را نداده است.
65. و دیدى كه : قبر مرده ها را بشكافند و آنها را اذیت كنند.
66. و دیدى كه : هرج و مرج بسیار است.
67. و دیدى كه : مرد روز خود را مستى به شب مى رساند و شب خود را نیز به همین منوال به صبح برساند و هیچ اهمیتى به برنامه مردم ندهد.
68. و دیدى كه : مرد به مسجد (محل نماز) مى رود وقتى برمى گردد لباس در بدن ندارد (لباسش را دزدیده اند).
69. و دیدى كه : حیوانات همدیگر را بدرند.
70. و دیدى كه : دلهاى مردم ، سخت و دیدگانشان خشك و یاد خدا برایشان گران است.
71. و دیدى كه : بر سر كسبهاى حرام آشكارا ، رقابت كنند.
72. و دیدى كه : نماز خوان براى خودنمائى نماز مى خواند.
73. و دیدى كه : فقیه براى دین ، فقه نمى آموزد و طالب حرام ، ستایش و احترام مى گردد.
74. و دیدى كه : مردم در اطراف قدرتمندانند.
75. و دیدى كه : طالب حلال ، مذمت و سرزنش مى شود و طالب حرام ستایش و احترام مى گردد.
76. و دیدى كه : در مكه و مدینه كارهائى مى كنند كه خدا دوست ندارد و كسى از آن جلوگیرى نمى كند، و هیچ كس بین آنها و كارهاى بدشان مانع نمى شود.
77. و دیدى كه : آلات موسیقى و لهو در مدینه و مكه آشكار گردد.
78. و دیدى كه : مرد سخن حق گوید و امر به معروف و نهى از منكر كند ولى دیگران او را از این كار بر حذر مى دارند.
79. و دیدى كه : مردم به همدیگر نگاه مى كنند ، (به اصطلاح چشم و هم چشمى مى كنند) و از مردم بدكار پیروى نمایند.
80. و دیدى كه : راه نیك خالى و راه رونده ندارد.
81. و دیدى كه : مرده را مسخره كنند و كسى براى او اندوهگین نشود.
82. و دیدى كه : سال به سال بدعت و بدیها بیشتر شود.
83. و دیدى كه : مردم و جمعیتها جز از سرمایه داران پیروى نكنند.
84. و دیدى كه : به فقیر چیزى دهند كه برایش بخندند ولى در راه غیر خدا ترحم كنند.
85. و دیدى كه : علائم آسمانى آشكار شود و كسى از آن نگران نشود.
86.  و دیدى كه : انسان در راه غیر خدا بسیار خرج كند ولى در راه خدا از اندك هم مضایقه دارد.
87. و دیدى كه : عقوق پدر و مادر رواج دارد و فرزندان هیچ احترامى براى آنها قائل نیستند ، بلكه نزد فرزند از همه بدترند.
88. و دیدى كه : زنها بر مسند حكومت بنشینند ، و هیچ كارى جز خواسته آنها پیش نرود.
89. و دیدى كه : پسر به پدرش نسبت دروغ بدهد ، و پدر و مادرش را نفرین كند و از مرگشان شاد گردد.
90. و دیدى كه : اگر روزى بر مردى بگذرد ولى او در آن روز گناه بزرگى مانند بدكارى ، كم فروشى ، و زشتى انجام نداده ، ناراحت است.
91. و دیدى كه : قدرتمندان ، غذاى عمومى مردم را احتكار كنند.
92. و دیدى كه : اموال حق خویشان پیامبر صلى اللّه علیه و آله و سلم (خمس) در راه باطل تقسیم گردد و با آن قماربازى و شرابخوارى شود.
93. و دیدى كه : به وسیله شراب ، بیمار را مداوا كنند و براى بهبودى بیمار آن را تجویز نمایند.
94 و دیدى كه : مردم در مورد امر به معروف و نهى از منكر و ترك دین بى تفاوت و یكسانند.
95. و دیدى كه : سر و صداى منافقان بر پا است ولى سر و صداى حق طلبان خاموش است.
96. و دیدى كه : براى اذان و نماز مزد مى گیرند.
97. و دیدى كه : مسجدها پر است از كسانى كه از خدا نترسند و غیبت هم نمایند.
98. و دیدى كه : شرابخوار مست ، پیش نماز مردم شود.
99. و دیدى كه : خورندگان اموال یتیمان ستوده شوند.
100.و دیدى كه : قاضیان برخلاف دستور خداوند قضاوت كنند.
101. و دیدى كه : استانداران از روى طمع ، خائنان را امین خود قرار دهند.
102. و دیدى كه : فرمانروایان ، میراث (مستضعفان) را در اختیار بدكاران از خدا بى خبر قرار دهند.
103. و دیدى كه : بر روى منبرها از پرهیزكارى سخن مى گویند ولى گویندگان آن پرهیزكار نیستند.
104 وقتى كه دیدى : وقت (اول) نمازها را سبك بشمارند.
 و دیدى كه : دنیا به آنها روى كرده
105. و دیدى كه : نشانه هاى برجسته حق ، ویران شده است ، در این وقت خود را حفظ كن و از خدا بخواه كه از خطرات گناه نجاتت بدهد... (3)

پاورقی :

1. بحار، ج 52، ص 101 تا 122 اثباة الهداة ، ج 7، ص 86
2. المجالس السنیه ، ج 5، ص 398
3. بحار، ج 52، ص 256 به بعد