گروه معارف - رجانیوز:  در گستره تاریخ، همیشه در کنار جریان حق، جریان باطل نیز وجود داشته که همه توان خود را برای شکست یا کاستن از گسترش و تاثیرگذاری جبهه حق، به کار گرفته است. و این نزاع مستمر بین حق و باطل[1] در طول تاریخ ادامه داشته و در آخرالزمان و قبل از ظهور -که تلاش‌ها برای به ثمر رسیدن آمال انبیاء و ایجاد جبهه توحید برای تشکیل حاکمیت جهانی ادیان الهی با محوریت اسلام و آخرین ذخیره الهی و منجی بشریت، امام مهدی است- به اوج می‌رسد.[2]

از اینرو آگاهی از برنامه‌ریزی دشمنان، طرح‌ها و برنامه‌های جبهه باطل برای مقابله با اهداف زمینه‌سازان ظهور و تحقق حاکمیت جهانی اسلام، همواره باید در دستور کار منتظران ظهور امام عصر قرار گیرد[3] و این امر محقق نخواهد شد جز با دانش آینده‌پژوهی مهدوی و با رصد طرح‌ها، نقشه‌ها، برنامه‌ها، فتنه انگیزی‌های دشمنان در کشورها و سرزمین‌های درگیر واقعه شریف ظهور.

آینده‌پژوهی مهدوی: رصد بحران‌های سیاسی، نظامی و امنیتی

لازم به ذکر است «آینده پژوهی مهدوی» عبارت است از دانش شناخت نظام‌مند آینده با رویکرد دینی و درباره موضوعات و پدیدارهای مختلف که امکان فهم درست مواجهه آگاهانه و مدبّرانه آن‌ها در حد مطلوب و مؤثر فراهم می‏سازد و موجب حرکت به سمت جامعه آرمانی و برنامه‌ریزی مناسب در راستای چشم‌انداز در سطوح مختلف اجتماعی، اقتصادی، نظامی و امنیتی می‌شود. در واقع آینده پژوهی مهدوی، به ما کمک می‌کند تا از سطح مقدّماتی فراتر رفته و وارد سطح مؤثّر و استراتژیک شویم و نقش خود را در «زمینه‌سازی انقلاب جهانی مهدوی» براساس رصد کردن تحولات محتمل جهانی بویژه در جغرافیای ظهور و مثلث «کوفه، مکه و قدس» بهتر ایفا کنیم[4]. در واقع آینده پژوهی مهدوی با تکیه بر هشدارهای حدیثی در تراث مهدوی و محور قرار دادن گزارشات درباره فتنه‌ها و بحران‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، نظامی و امنیتی، امکان وقوع آنها را در «جغرافیای کشورهای نقش‌آفرین عصر ظهور» را رصد می‌کند و اذهان را متوجه رویدادهای تاثیرگذار در آینده می‌نماید و «جامعه منتظر» را برای مقابله با آنها آماده می‌سازد[5] و جامعه منتظر را از غفلت درباره نقشه‌ها، طرح‌ها و توطئه‌های دشمنان امام مهدی آگاه می‌سازد[6] و از آنجا که «آینده پژوهی مهدوی» مبتنی بر قوانین و سنن تخلف‌ناپذیر الهی است، بسیار قابل اعتماد خواهد بود.[7]

دیدبانی حوادث کشورهای تاثیرگذار در مثلث «مکه، کوفه و قدس»

چند کانون مرکزی در تحولات و حوادث قبل از ظهور و آینده جهان، وجود دارد که شناخت و رصد کردن تحولات مربوط به آنها از اهمیت زیادی برخوردار است و می‌تواند ما را در تحلیل درست رویدادها و مباحث مرتبط با آخرالزمان و ظهور امام زمان(ع) در علم «آینده‌پژوهی»، یاری دهد. این کانون‌های مرکزی عبارت است از: منطقه شام (سوریه)، ایران، عراق، فلسطین و عربستان؛ کشورهای مذکور در «جغرافیای ظهور» و در مثلث «مکه ـ کوفه ـ قدس»، مرکز تحولات و رویدادهای مهمی خواهند بود و در آینده این کشورها، قبل از ظهور، اتفاقاتی بسیار سریع و شگفت‌آور رخ خواهد داد که تاثیرات مهمی بر امنیت منطقه‌ای و حتی جهانی خواهند گذاشت. بنابراین دیده‏بانی سیاسی و نظامی «کشورهای نقش‌آفرین در تحولات فرایند ظهور» در هر برهه‌ای از زمان، می‌تواند اهمیت استراتژیک و آینده‌پژوهانه داشته باشد. از اینرو، شناخت آن، علاوه بر وظایف فردی برای «دیپلماسی خارجی و بین المللی» حکومت زمینه‌ساز، نیز تکلیف‌آور است.[8]

مثلث «کوفه، مکه، قدس»

حوادث «جغرافیای ظهور»، قطعه‌های مختلف «پازل واحد»

در مباحث مهدویت، باید به نکته بسیار مهمی توجه کرد و آن اینکه: حوادث متتهی به نشانه‌های حتمی ظهور در مثلث «کوفه، مکه، قدس»، قطعه‌های مختلف یک «پازل واحد»، محسوب می شوند و جدا از هم، نباید بررسی شوند و اگر مستقل از یکدیگر بررسی شوند، نتایج واقعی و مطلوب حاصل نخواهد شد؛ همان مشکلی که برخی از نویسندگان با تحلیل صرفا «تاریخی» در بررسی مباحث مهدوی بدان گرفتار شده‌اند. زیرا اگر به بررسی تنها یک نشانه ظهور بسنده کنیم، ممکن است به این نتیجه دست یابیم که این نشانه در گذشته و تاریخ، واقع شده و یا ممکن است شبیه آن در آینده به طور متعدد، تکرار شود. اما اگر مجموعه علامت‌ها و نشانه‌ها را به عنوان قطعه‌های مختلف پازل واحد توجه کنیم، به نتیجه‌ای واقعی‏تر دست خواهیم یافت.

فتنه شام (سوریه) قبل ظهور

و از جمله آن «فتنه منطقه شام» قبل از ظهور و تاثیر آن بر امنیت کشورهای شیعی می‏باشد. تبیین احتمالات مختلف در فتنه شام از آن جهت ضرورت دارد که به عنوان حادثه منحصربفرد، خود نشان از حوادثی بسیار مهم در ابعاد منطقه‌ای و جهانی دارد که موجب به حکومت رسیدن حاکم موقت[9] دمشق و حاکی از به قدرت رسیدن شخصیت مخالف حکومت‌های شیعی ایران و عراق در آستانه ظهور دارد و تاثیر منفی بر امنیت مناطق شیعی در خاورمیانه از جمله امنیت مراکز مقدسه شیعی دارد.

اما نکته مهم اینکه: هرگاه احادیث «فتنه شام»[10] به تنهایی و منفصل از سایر وقایع مرتبط با ظهور بررسی شود، ممکن است فورا استنباط شود که این حوادث در گذشته نیز واقع شده است؛ اما اگر با مجموع رخدادهای دیگر -که در تراث مهدوی ذکر شده است- در قالب قطعه‌های مختلف «پازل واحد» بررسی شود، آنگاه نتیجه فرق خواهد کرد.

توضیح بیشتر اینکه: در شطرنج پیچیده فتنه «طولانی» شام[11] قبل از ظهور، قدرت های منطقه‌ای و بین‌المللی اعم از عرب و عجم[12]، ترک‌ها[13]، رومی‏ها[14] و یهود[15] در آن دخیل هستند و حاکی از تضاد منافع و تنازع بلوک شرق و غرب در حوادث فتنه «طولانی» شام دارد.

بازیگران داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی فتنه شام

در فتنه شام قبل از ظهور، سلسله حوادثی[16] طبق احادیث معتبر[17] رخ می‌دهد از جمله:اختلاف رمحان (اختلاف دو جبهه نظامی)، و سرانجام رجفۀ (جنگ و قتل) در منطقه شام رخ خواهد داد[18] و در ادامه ورود رایات الصفر (دخالت نظامی پرچم‌های زرد رنگ) در صحنه تحولات میدانی فتنه شام، و سپس خسف (فرو رفتن زمین) در محور جابیه- حرستا دمشق در کشور سوریه[19]، سپس اعلام خودمختاری «مارقۀ الشام» و متعاقب آن حمله «اخوان الترک» به شرق سوریه -در غیاب قدرت‌های غربی که قبل از آن دچار «هرج و مرج» شدند- و بعد تسلط سفیانی -اولین نشانه حتمی ظهور- بر دمشق و سایر مناطق الکورالخمس.[20]

محدوده اختلاف رمحان و جنگ بین حکومت و معارضین در فتنه شام با تعیین کلیدواژه‌هایی همچون: «دمشق»[21] پایتخت سوریه، «حمص» در جنوب سوریه و «حلب» در شمال سوریه[22]، «وادی یابس، درعا»[23] در جنوب سوریه، «قرقیسیاء»[24] (دیرالزور) در شرق سوریه، به روشنی نشان می‏دهد که فتنه شام قبل ظهور بیشتر بر کشور سوریه، متمرکز شده است.

تمرکز فتنه شام قبل ظهور بر سوریه

آنگاه سفیانی با ورود از منطقه «وادی یابس» در جنوب غربی سوریه (منطقه حوران واقع در درعا در مرز اردن و سوریه)[25] و بعد از غلبه بر جریان اصهب (حاکمیت)[26] و جریان ابقع (معارضین)[27] در فتنه طولانی شام که پیش از او بر سر قدرت و حکومت، منازعه و جنگ داشته‌اند[28] و تسلط بر سوریه[29] به عنوان آخرین حربه یهود[30] و همپیمان غربی‌ها[31]، در واقع تنفس مصنوعی به منظور جلوگیری از فروپاشی اسرائیل و رژیم صهیونیستی خواهد بود

سفیانی، مورد حمایت غربی‌ها

و البته سفیانی[32] -به عنوان اولین نشانه حتمی[33] -نیز بیش از 15 ماه بر منطقه شام (کمتر از دو سال) حکومت نخواهد کرد[34] و بعد از حمله به عراق[35]، در آخرین روزهای منتهی به ظهور و قیام امام عصر و در جهت حمایت از همپیمانان خویش (حکومت آل فلان) به عربستان نیز لشکرکشی نظامی خواهد داشت.[36]

ایران قبل ظهور

در باورداشت مهدویت، ظهور امری تصادفی، تلقی نمی‌شود؛ بلکه واقعه‌ای است که با  تمهیدات زمینه‌سازان (ممهدون) شکل می‌گیرد[37] از اینرو در منابع فریقین، قیام‏‌های حق قبل از ظهور (رجل من اهل قم، خراسانی و یمانی) معرفی شده و اوصاف «زمینه‏سازان ظهور» در احادیث فریقین شیعه و اهل سنت نیز ذکر شده است.[38]

و از جمله: تشکیل حکومت زمینه‌ساز در ایران به رهبری مردی از قم (رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ)، پرچم هدایت وی و مشروعیت قیام (يَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ)، خصوصیات یاران وی و صلابت و استواری آنان در پیشبرد اهداف انقلاب (يَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ)، ایستادگی در برابر فتنه‌ها و طوفان‌های سخت (لَا تُزِلُّهُمُ الرِّيَاحُ الْعَوَاصِفُ) و خسته نشدن از جنگ (وَ لَايَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ) و سرنوشت انقلاب ایران (وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ) به روشنی سخن به میان آمده است.[39]

انقلاب ایران قبل ظهور

همچنین در گزارش معتبر[40] الغیبۀ نعمانی[41]، از مهم‌ترین مراحل قیام ایرانیان قبل از ظهور نیز سخن به میان آمده است که دو مرحله حق خویش را از دشمنان طلب می‌کنند (يَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ) اما وقتی خواسته آنان برآورده نمی‌شود (فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ) این‌بار از راه قدرت‌ نظامی، حق خویش را از دشمن طلب می‌کنند (وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ) آنگاه دشمن مجبور به پذیرش مطالبات حق ایرانیان خواهد شد (فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ) اما ایرانیان آماده رویارویی نظامی شده و جنگ با دشمن رخ خواهد داد (يَقُومُوا ... قَتْلَاهُمْ شُهَدَاء) و سرانجام انقلاب ایران به طلوع فجر حکومت جهانی مهدوی متصل خواهد شد (وَ لايَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُمْ)[42] که عبارۀ اخری تعبیر قرآنی «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِين» در سرنوشت انقلاب «قیام مردی از قم» است که ذکر گردید.

و با توجه به عبارت «قَتْلَاهُمْ شُهَدَاء»، وصول به مقام شهید و شهادت در عصر غیبت، باید با اجازه نائب عام امام عصر باشد. از اینرو احتمال دارد رهبر ایرانیان، مرجع و نائب عام نیز است که اذن جهاد و جنگ توسط وی صادر می‏شود کما اینکه احتمال دارد قاطبه مرجعیت شیعه به عنوان نائبان امام عصر، اذن جهاد و قتال با دشمن و جبهه سفیانی را صادر نمایند.

و سرانجام با رهبری «خراسانی و یمانی» به عنوان پرچم‌های هدایت در تقابل با جبهه «سفیانی» در جغرافیای ظهور، این مواجهه نظامی بین جبهه حق و باطل در «کشور عراق» به اوج خواهد رسید:[43]

خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ وَ الْخُرَاسَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ[44]؛ السُّفْیانِی‏ ... یبْعَثُ مِائَةً وَ ثَلَاثِینَ أَلْفاً إِلَى الْكُوفَة[45]؛ فَبَینَمَا هُمْ عَلَى ذَلِكَ إِذْ أَقْبَلَتْ خَیلُ الْیمَانِی وَ الْخُرَاسَانِی‏.[46]

عراق قبل ظهور

 و اما سناریوی که برای آینده عراق قبل از ظهور، متصور است: عراق «واحد» اما «ضعیف»[47] که هرچند «حکومت» در اختیار شیعیان است اما خود نیز دچار «اختلاف و تشتت» هستند[48] و به دلیل «نفوذ» جریان مخالف (صاحب البرقع)[49] و ضعف حکومت مرکزی در اثر «اختلاف و فتنه در عراق»[50] بویژه فتنه در «مناطق شیعی» عراق (فتنه شیصبانی)[51] آنگاه با سوءاستفاده از خلاء حکومت مرکزی، «سیاسیون و نظامیان اهل سنت» عراق در بخش‌هایی از «مناطق سنی‌نشین» ایده تجزیه عراق را دنبال خواهند کرد

تجزیه عراق به سه اقلیم

و بر مناطقی همچون موصل و تکریت نیز مسلط خواهند شد (فتنه عوف سلمی)[52] و زمینه برای حمله نظامی لشکر متخاصم خارجی- لشکر سفیانی که مورد حمایت ائتلاف مثلث «عربی، غربی و عبری» است- تا عمق خاک عراق و مناطق شیعی فراهم خواهد شد.[53]

 آنگاه با تهدید اماکن و مراکز مقدسه شیعی توسط لشکر متخاصم خارجی، امنیت و ژئوپلتیک شیعه به خطر افتاده، از اینرو، سرانجام زمینه‌سازان ظهور برای دفع خطر دشمن متجاوز که تا نزدیکی مرزهای ایران نیز پیشروی نظامی داشته، وارد عراق خواهند شد و جنگ شدیدی رخ می‌دهد[54] و لشکر نظامی ایران[55] با همکاری محور مقاومت شیعی[56] (به رهبری خراسانی و یمانی)، دشمن متجاوز را در عراق شکست خواهد داد.[57]

بنابراین حکومت ضعیف شیعی در عراق که در برابر تهاجم نظامی، تاب مقاومت نداشته و شهرهای شیعی عراق، صحنه تاخت‌وتاز لشکر سفیانی موردحمایت غربی‌ها قرار خواهد گرفت اما بعد از حمله لشکر متخاصم خارجی به عراق[58] -توسط لشکر سفیانی که موردحمایت مثلث «روم، یهود و خاندان آل فلان حاکم بر عربستان» است- و قتل و کشتار شیعیان در نجف[59] و کوفه[60]، آنگاه لشکر نظامی یمانی و خراسانی در هدفی مشترک[61] همزمان[62] با سفیانی نیز به سمت کوفه پیشروی می‏کنند[63]؛ آنگاه یمانی و خراسانی با سفیانی -که مشغول قتل و کشتار شیعیان است[64]- درگیر جنگ خواهند شد[65] و شکست را بر نماینده مثلث «غربی، عبری، عربی» تحمیل خواهند کرد.[66]

لازم به ذکر است لشکر سفیانی[67] - به عنوان دشمن اصلی امام عصر- نماینده رومی‌ها و غربی‌ها (السُّفْيَانِيُّ مِنْ بِلَادِ الرُّومِ فِي عُنُقِهِ صَلِيبٌ)[68] و حامی رژیم اسرائیل (إِنْ عُدْتُمْ الیهود بِالسُّفْيَانِيِّ عُدْنَا بِالْقَائِمِ)[69] و نیز هم‌پیمان حاکمان مکه و مدینه در عربستان (آلِ بَنِي فُلَان‏)[70]، در جبهه مقابل ایرانیان زمینه‌ساز و محور مقاومت شیعی قرار دارد.

مارقة الشام و اخوان الترک

البته قبل از به قدرت رسیدن نماینده غربی‌ها (سفیانی) بر حکومت سوریه و قبل از حمله نماینده غربی‌ها به عراق، منطقه شاهد اقدامات تخریبی گروه‌های تکفیری «پرچم‌های سیاه» و همچنین تحرکات «مارقة الشام» (جدایی‌طلبان منطقه شام) و متعاقب آن حمله «اخوان الترک» به شرق سوریه است که فضای پُرالتهاب غرب آسیا را طوفانی ترسیم می‌کند.

اهل‌سنت تکفیری در عراق و سوریه

توضیح اینکه: در کتب معتبر آینده‌پژوهی مهدوی از وجود «اهل‌سنت تکفیری» در منطقه شام قبل ظهور به رهبری شخصی سنگدل و از خاندانى بى‏اصل و نسب كه نیروهای تحت امر او، داراى موهاى بلند و لباس سياه و صاحبان پرچمهاى سياه هستند، سخن به میان آمده است که هر شخصی با ايشان دشمنى ورزد، بى‏قانون و بی‌ملاحظه، بویژه اعراب ساکن مناطق فرات را در شهرهای خودشان به قتل می‌رساند:

عَبْداً عَنِيفاً خَامِلًا أَصْلُه ‏أَصْحَابُهُ الطَّوِيلَةُ شُعُورُهُمْ أَصْحَابُ السِّبَالِ سُودٌ ثِيَابُهُمْ أَصْحَابُ رَايَاتٍ سُودٍ وَيْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ يَقْتُلُونَهُمْ هَرْجاً وَ اللَّهِ لَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِمْ وَ إِلَى أَفْعَالِهِمْ وَ مَا يَلْقَى الْفُجَّارُ مِنْهُمْ وَ الْأَعْرَابُ الْجُفَاةُ يُسَلِّطُهُمُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ بِلَا رَحْمَةٍ فَيَقْتُلُونَهُمْ هَرْجاً عَلَى مَدِينَتِهِمْ بِشَاطِئِ الْفُرَاتِ الْبَرِّيَّةِ وَ الْبَحْرِيَّة.[71]

البته قبل از حمله لشکر نظامی سفیانی مورد حمایت غربی‌ها به عراق، مطالبه تجزیه‌طلبانه در جغرافیای کشورهای «هلال شیعی» نیز وارد فاز جدی شده است که داعیه «مارقۀ الشام» شاهدی بر این امر خواهد بود؛

در واقع نقشه محور «غربی، عبری، عربی» چنین است: با قطع محور مواصلاتی زمینه‌سازان ظهور از «کربلا تا قدس» از حرکت جبهه حق برای آزادی فلسطین ممانعت شود؛ زیرا در اینصورت، مرزهای غرب عراق و شرق سوریه کاملا در اختیار دشمنان قرار خواهد گرفت.

راه قدس از کربلا می‌گذرد

واقعه «مارقة الشام» نشان از این دارد در اواخر جنگ داخلی سوریه، اقدامات و فعالیت‌های ساکنان ناحیه هم‏مرز با ترک‌ها شدت خواهد گرفت و «جدایی‌طلبان شام» در شرق سوریه آرزوی خودمختاری از حکومت مرکزی را دارند:

مَارِقَةٌ تَمْرُقُ مِنْ نَاحِیةِ التُّرْك.[72]

البته با تفسیر مفردات این بخش از حدیث، معنای آن واضح‌تر نیز خواهد شد:

المارقة: الخارجین؛[73] المروق عن الشیء: الخروج منه؛[74] مَرَقَ السَّهْمُ مِن‏ الرَّمِیة: وقتی تیر از کمان خارج می‏شود، به گونه‌ای که دیگر به آن تعلق ندارد را گویند؛[75] الناحیة: الجانب[76] و الجهة؛[77] مِن ناحیه الترک: ای مِن جهة الترک. مارقة تمرق مِن جهة الترک = خروج مارقة از سمت ترک‌ها.

بنابراین عبارت «مَارِقَةٌ تَمْرُقُ مِنْ نَاحِیةِ التُّرْك» یعنی ساکنان ناحیه هم‏مرز با ترک‌ها در منطقه شام خروج خواهند کرد هم‌چون جدا شدن تیر از کمان (مَرَقَ السَّهْمُ من الرَّمِیة) که گویا دیگر به آن تعلق ندارد. و اگر عصر، عصر ظهور باشد، بر آرزوی کُردهای سوریه شباهت دارد.

مارقة الشام، نقشه آمریکا برای قطع محور مواصلاتی مقاومت شیعی

اما جدایی‌طلبان (مارقة الشام) با حمله نظامی گسترده «اخوان الترک» به شرق سوریه مواجه خواهند شد:

سَیقْبِلُ إِخْوَانُ التُّرْكِ حَتَّى ینْزِلُوا الْجَزِیرَة.

آن‌چه نیاز به توضیح است، تفسیر کلمه "ارض الجزیرة"، است؛ هرگاه «جزیرة» بدون اضافه شدن واژه عرب استعمال شود، مراد مناطق مابین دجله و فرات می‏باشد:

الجزیرة: و هی التی بین دجلة و الفرات.[78]

و بدون ذکر قرینه، هیچ اشاره‌ای به جزیرة العرب ندارد:

إذا أطلقت الجَزِیرَةُ فی الحدیث و لم تضف إلى العرب فإنّما یراد بها ما بین دجلة و الفرات.[79]

در کتب تاریخی و حدیثی نیز مناطق غرب عراق و شرق سوریه بین دجله و فرات را جزیرة گویند:

بَعَثَ عَلِیّ، الْأَشْتَرَ عَلَى الْمَوْصِلِ .. وَ سِنْجَارَ ... وَ مَا غَلَبَ عَلَیهِ مِنْ تِلْكَ الْأَرَضِینَ مِنْ أَرْضِ الْجَزِیرَةِ وَ بَعَثَ مُعَاوِیةُ بْنُ أَبِی سُفْیانَ الضَّحَّاكَ بْنَ قَیسٍ عَلَى مَا فِی سُلْطَانِهِ مِنْ أَرْضِ الْجَزِیرَةِ وَ كَانَ فِی یدَیهِ حَرَّانُ وَ الرَّقَّةُ وَ الرُّهَا وَ قَرْقِیسِیا.[80]

ارض جزیرة، همان‌طور که از کتب جغرافیا، تاریخ و لغت، نیز مستفاد است به مناطق ما بین دجله در عراق و فرات در سوریه اطلاق می‏شود[81]؛ از اینرو جزیرة الشام، مناطق شرق سوریه اعم از الحسكة، الرقة و دیرالزور، گفته می‌شود.

حال اگر ایده «اقلیم سنی» در مناطق سنی‌نشین موصل و تکریت عراق  و آرزوی مارقۀ الشام (کُردهای سوریه) تقویت شود، دمینوی تجزیه کشورهای منطقه وارد مرحله خطرناک شده و به تبع آن سپس ایران در خطر تجزیه قرار می‌گیرد. خواب آشفته‌ای که دشمنان قبل ظهور، در تلاش برای تحقق آن در بخش‌هایی از مناطق سنی‌نشین عراق (فتنه عوف سلمی)[82] و کُردنشین سوریه (مارقۀ الشام)[83] هستند.

اما آروزی «مارقة الشام» محقق نخواهد شد و «اخوان الترک» به مناطق شمال شرقی سوریه حمله نظامی خواهند کرد. و البته «اقلیم سنی» نیز در حد هدف غربی‌ها (آمریکا) و اسرائیل، عقیم می‌ماند اما تحت اختیار خارج شدن موصل، تکریت و برخی شهرهای سنی عراق در اثر بروز فتنه در عراق، در واقع تلاشی است برای قطع مسیر مواصلاتی مقاومت شیعی در جغرافیای ظهور از «کربلا تا قدس».

راهبرد محور «غربی، عبری، عربی»: تجزیه عراق، فتنه در سوریه، حمایت از اسرائیل

با تحرکات سیاسی نظامی در مناطق سنی‌نشین عراق مثل موصل و تکریت، و احتمال ایجاد فتنه و آشوب در مناطق شیعه نشین عراق[84]، آنگاه حکومت عراق در بین دو آتش جنوب عراق (مناطق شیعی) و شمال غرب عراق (موصل و الانبار و تکریت) متحیر خواهد شد. و با قدرت گرفتن تشکیلات سیاسی نظامی در مناطق سنی عراق، طبیعتا پتانسبل محور مقاومت شیعی در این مناطق، تضعیف شده و سرانجام برخی شهرهای عراق همچون تکریت تا حدودی از اختیار حکومت مرکزی خارج شده و بدین شکل، آتش فتنه دیگری در عراق، شعله‌ور خواهد شد.

بنابراین، سناریوی «حوادث عراق قبل از ظهور» و تاثیر منفی آن بر امنیت شیعه، به اجمال چنین خواهد بود:

1. تحرکات سیاسی نظامی در مناطق سنی نشین عراق مثل موصل و تکریت

2. تضعیف قدرت نظامی محور مقاومت

3. فتنه و آشوب در مناطق شیعی عراق

4. تحیر و تردید حکومت عراق در بین دو آتش فتنه جنوب عراق (مناطق شیعی) و شمال غرب عراق (موصل و الانبار و تکریت)

5. اجرای برنامه جبهه باطل برای عراق: تلاش برای خارج کردن اختیار مناطق سنی‌نشین عراق از سلطه حکومت مرکزی و قطع ارتباط محور مقاومت شیعی با منطقه شام و فلسطین که سرانجام با به قدرت رسیدن سفیانی (حاکم موقت دمشق که مورد حمایت غربی‌ها است)، این فرایند تکمیل خواهد شد و با حمایت غربی‌ها به عراق نیز حمله خواهد کرد.

راهبرد جبهه مقاومت شیعی قبل از ظهور: دفاع از عراق، آزادی فلسطین و تشکیل خاورمیانه اسلام

اما در شطرنج پیچیده تحولات خاورمیانه در مثلث «کوفه، مکه، قدس»، محور مقاومت شیعی با «صبر استراتژیک»، رخدادها و حوادث را به دقت رصد نموده تقابل نظامی و ضربه به منافع یکدیگر (مرحله سیوف) رخ خواهد داد اما جنگ فراگیر با دشمن بعد «هرج الروم» است؛ توضیح اینکه:ایرانیان بعد از دو مرحله تلاش برای احقاق حق (يَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ) و بعد از ناامیدی از اخذ حق خویش (فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ)، سرانجام وارد مرحله سیوف (تقابل نظامی) با دشمن شده (وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ) و البته نتیجه این تقابل نظامی، پیروزی ایرانیان خواهد بود زیرا دشمن که در دو مرحله از اعطای حق خودداری کرده بود، مجبور به پذیرش بخشی از خواسته‌های ایرانیان خواهد شد (فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ).[85]

تقابل نظامی جبهه «مقاومت شیعی» با مثلث «غربی، عبری، عربی»

لازم به ذکر است «مرحله سیوف»، ممکن است اشاره به تهدید دشمن و قدرت‌نمایی نظامی باشد کما اینکه احتمال حمله به منافع مثلث «غربی، عبری، عربی» و درگیری نظامی محدود با دشمن از جمله واقعه «آتش مشرق» نیز است[86]؛ مطابق گزارش اهل‌سنت، «عمود آتش مشرق» در ماه رمضان است و بعد از آن نیز سنة الجوع (سال قحطی) در پیش است[87]، اما مصادر شیعی به زمان آن تصریح ندارند. در صورت وحدت محتوایی گزاره «آتش مشرق» در فریقین، نشانه و علامت «سنة الجوع» و وقوع «جنگ جهانی، هرج الروم» قبل ظهور است.[88]

بعد واقعه «هرج الروم»[89]، محور مقاومت شیعی از فرصت استفاده نموده و حملات پی‌درپی را بر منافع دشمن در «جغرافیای ظهور» وارد خواهد ساخت. بویژه در آستانه ظهور، با ورود قدرتمند سپاه زمینه‌ساز به عراق[90] برای دفاع از مراکز مقدسه و خط مقدم شیعی در برابر لشکر متجاوز خارجی و شکست سختی که بر آنان در عراق وارد خواهد شد[91]، زنجیره مثلث «غربی، عبری و عربی» در منطقه، گسسته خواهد شد و شکست‌های «جبهه استکبار» یکی پس از دیگری، رقم خواهد خورد.

مارقة الروم: حضور غربی‌ها در فلسطین در دفاع از رژیم اسرائیل

و حتی حضور نظامی همپیمانان غربی‌ (مارقۀ الروم) که قبل از آن، برای حمایت از یهودیان اسرائیل ساکن فلسطین اشغالی وارد خاورمیانه شده‌اند، نیز کاری از پیش نخواهد برد و در جنگ با زمینه‌سازان ظهور امام عصر، شکست سختی بر یهود و حامیان رومی‌شان وارد خواهد شد.

توضیح اینکه: هرچند غربی‌ها در اثر واقعه «هرج الروم» تضعیف شده‌اند، اما در مراحل پایانی فتنه شام، «مارقۀ الروم» برای دفاع از اسرائیل، وارد تحولات منطقه غرب‌آسیا می‌شوند:

وَ سَيُقْبِلُ مَارِقَةُ الرُّومِ حَتَّى يَنْزِلُوا الرَّمْلَة.[92]

حضور مارقۀ الروم برای دفاع از یهود اسرائیل

در واقع، آخرین نشانه قبل از خروج سفیانی، ورود بخشی از غربی‌ها به صحنه تحولات فتنه شام با حضور نظامی در منطقه رمله (نزدیک بیت المقدس) در فلسطین است. منطقه «رملة» در کتب معتبر معاجم جغرافیایی چنین معنا شده است:

الرَّملة: هی كورة من فلسطين و كانت دار ملك داود و سليمان، بينها و بين البيت المقدس ثمانية عشر يوما[93]؛ الرَّملة: مدينة تقع وسط فلسطين إلى الجنوب الشرقی من تل أبيب.[94]

از اینرو رمله در فلسطین مقصود است. همانطور که در حدیث دیگری در الغیبة طوسی‏، به حضور نظامیان رومی در فلسطین قبل از خروج سفیانی، تصریح شده است:

تَنْزِلُ الرُّومُ فِلَسْطِين‏.[95]

لشکرکشی نظامیان غربی به خاورمیانه در مراحل پایانی فتنه شام، بیانگر این است که موجودیت یهود اسرائیل به خطر افتاده است.

زمان جنگ فراگیر شیعه با اسرائیل

طبق آیات سوره اسراء و احادیث متعدد، «یهودیان مُفسد» در فلسطین تجمع دارند و ایرانیان شیعی، طرف جنگ با یهود قبل از ظهور خواهند بود[96]، مضافا بر اینکه از اهداف و آرمان های قوم زمینه‌ساز مشرق، آزادی فلسطین معرفی شده است؛ بنابراین جنگ با دشمن در فلسطین خواهد بود و به قرینه "فَيُقَاتِلُون‏ فَيُنْصَرُون"[97]، محور شیعی به رهبری ایران در جنگ با اسرائیل قبل از ظهور پیروز خواهد شد.[98]

توضیح اینکه: آیات ابتدایی سوره اسراء، عقوبت و مجازات یهود مُفسد را «وعده قطعی خدواند» معرفی می‌کند و احادیث ذیل این آیات، هویت مجازات‌کنندگان یهود را شیعه زمینه‌ساز معرفی می‌کند و همانگونه مرحوم طبرسی در تفسیر مجمع البیان می‌فرمایند، به روشنی گویا این واقعیت است که قومی قبل از ظهور، زمینه را برای قیام و خروج امام عصر، فراهم می‌کنند[99]؛ و در کتاب الکافی کلینی، هویت و مصداق «عبادا لنا»، مومنین و شیعیان و یاوران حضرت قائم، معرفی شده است:

فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ ... قَوْمٌ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ قَبْلَ خُرُوجِ الْقَائِمِ فَلَا يَدَعُونَ وَتْراً لآِلِ مُحَمَّدٍ إِلَّا قَتَلُوه‏.[100]

ضمن اینکه به قرینه جنگ ایرانیان شیعی با دشمن در حدیث معتبر انقلاب ایرانیان قبل از ظهور که زمینه‌سازی می‌کنند و با دشمن می‌جنگند و کشته‌های آنان شهید محسوب شده و پرچم انقلاب خویش را به امام عصر تحویل خواهند داد:

كَأَنِّي بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ يَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلَا يَقْبَلُونَهُ حَتَّى يَقُومُوا وَ لَا يَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّي لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لَاسْتَبْقَيْتُ نَفْسِي لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ.[101]

و نیز به ضمیمه معرفی "اهل قم" به عنوان شیعه پیرو اهل بیت و هویت ایرانی مجازات کنندگان یهود (شیعیان ایرانی، به عنوان «عبادا لنا» در مجازات یهود معرفی شده‌اند):

كُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِاللَّهِ جَالِساً إِذْ قَرَأَ هَذِهِ الْآيَةَ فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِيدٍ ... فَقُلْنَا جُعِلْنَا فِدَاكَ مَنْ هَؤُلَاءِ فَقَالَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ هُمْ وَ اللَّهِ أَهْلُ قُمَّ.[102]

از اینرو ایرانیان شیعی، نقش اصلی و رهبری جنگ با یهود اسرائیل را بر عهده خواهند داشت[103]؛ و عقوبت یهود قبل از ظهور توسط ایرانیان شیعی، رخ خواهد داد[104]؛ لازم به ذکر است، قم به عنوان عشّ آل‌محمد و حرم اهل‌بیت به شیعیان ایرانی اشاره دارد[105]؛ و در لسان احادیث، شیعه ایران با نام‌های: قوم مشرق، ارض خراسان، اهل قم، اهل ری، قوم فرس معرفی شده است.[106]

آرمان آزادی فلسطین توسط رایات مشرق زمینه‌ساز ظهور نه تنها در منابع شیعی ذکر شده است بلکه از اشتراکات فریقین بوده[107] و در منابع اهل‌سنت نیز به خروج پرچم‌های سیاه مشرق از خراسان قبل از ظهور امام مهدی تصریح شده است[108] و عالمان متعصب اهل سنت نیز بر آن اعتراف دارند[109] و از جمله این احادیث می‌توان حرکت رایات خراسان به منظور شکست لشکر سفیانی در منطقه شام[110] و نیز به هدف آزادی فلسطین را ذکر کرد[111] که از نگاه رجالیون اهل سنت، سند حدیث رایات مشرق زمینه‌ساز که تا بیت‌المقدس فلسطین، پیشروی نظامی می‌کنند،"حدیث حسن" توصیف شده است.[112]

بنابراین زمان جنگ فراگیر شیعه با اسرائیل و «انتقام سخت» از دشمن، بعد «هرج الروم» و قبل حضور «مارقة الروم» خواهد بود. زیرا هرچند غربی‌ها در اثر واقعه هرج الروم دچار اضمحلال شده‌اند لکن طبق احادیث کماکان شاهد لشکرکشی بخشی از حامیان غربی یهود (مارقۀ الروم) به تحولات خاورمیانه در جهت کمک به یهودیان ساکن فلسطین خواهیم بود[113] و بیانگر این است که موجودیت اسرائیل در معرض سقوط و نابودی قرار گرفته است که اینچنین دست به دامان حامیان غربی خویش می‌شود.

آزادی فلسطین و مسجد الاقصی، قبله اول مسلمین

البته تلاش انقلاب زمینه‌ساز و محور مقاومت شیعی در تحقق نابودی اسرائیل -به عنوان غده سرطانی در جهان اسلام- در حقیقت، تلاش برای تحقق وعده‌ قرآنی در سوره اسراء است:

وَ قَضَيْنا إِلى‏ بَني‏ إِسْرائيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبيراً فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا أُولي‏ بَأْسٍ شَديدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ وَ كانَ وَعْداً مَفْعُولاً ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَ أَمْدَدْناكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ جَعَلْناكُمْ أَكْثَرَ نَفيراً إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوؤُا وُجُوهَكُمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبيراً.[114]

ما به بنی‌اسرائیل در کتاب اعلام کردیم که دوبار در زمین فساد خواهید کرد، و برتری‌جویی بزرگی خواهید نمود. هنگامی که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگان جنگجو خود را بر ضدّ شما برمی‌انگیزیم (تا شما را سخت در هم بکوبند؛ حتی برای به دست آوردن مجرمان) خانه‌ها را جستجو می‌کنند؛ و این وعده‌ای است قطعی. سپس شما را بر آنها چیره می‌کنیم؛ و شما را به وسیله دارایی‌ها و فرزندانی کمک خواهیم کرد؛ و نفرات و حامیان شما را بیشتر قرار می‌دهیم. اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی می‌کنید؛ و اگر بدی کنید باز هم به خود می‌کنید. و هنگامی که وعده دوم فرا رسد، (آنچنان دشمن بر شما سخت خواهد گرفت که) آثار غم و اندوه در صورتهایتان ظاهر می‌شود؛ و داخل مسجد (الاقصی) می‌شوند همان‌گونه که بار اول وارد شدند؛ و آنچه را زیر سلطه خود می‌گیرند، در هم می‌کوبند.

مفسرین درباره مصادیق فساد یهود، اختلاف‌نظر دارند و آیات ابتدایی سوره اسراء، معرکه آراء مفسرین قرآن است و سخن در این‌باره، نوشتاری مستقل می‌طلبد.

جهان بدون صهیونیسم

اما قدرمتیقن یکی از مصادیق بارز فساد یهود در مقیاس جهانی (فی الارض) تشکیل رژیم صهیونیستی و اسرائیل است که بیش از 70 سال است حمایت جبهه استکبار از جمله آمریکا و مسیحیت انجیلی را با خود به همراه دارد[115] و بیان گردید که طبق احادیث مجازات یهود قبل از ظهور توسط شیعیان ایرانی و محور مقاومت شیعی (حزب الله لبنان و ...) خواهد بود و مجازات کنندگان قوم مفسد یهود صهیونیست باید شیعه و بندگان مخلص خدا (عِباداً لَنا) باشند که وارد فلسطین نیز خواهند شد (فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ)؛ و از طرفی حضور مارقة الروم در فلسطین نیز نشانگر این است که با وقوع جنگ شیعه با اسرائیل و مجازات یهودیان فاسد، اسرائیل در نهایت ضعف و فروپاشی قبل از ظهور قرار گرفته است. و البته شکی نیست به تصریح احادیث مجازات فساد دوم و نهایی یهود (فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ) بعد از ظهور توسط امام مهدی و سپاه ایشان خواهد بود و وعده خداوند تخلف‌‌‌ناپذیر است.

بنابراین رژیم اسرائیل و یهودیان صهیونیست ساکن فلسطین اشغالی، طبق آیات ابتدایی سوره اسراء در اثر جنگ با ایران و محور مقاومت شیعی در معرض فروپاشی و سقوط قبل از ظهور قرار می‌گیرند. اما جبهه استکبار برای جلوگیری از نابودی کامل اسرائیل، آخرین مهره خویش یعنی سفیانی را که مورد حمایت مثلث «غربی، عبری و عربی» است بر دمشق و منطقه شام مسلط خواهد ساخت. البته سفیانی نیز بیشتر از 2 سال بر مسند قدرت باقی نمی‌ماند و سرانجام با شکست سفیانی و ورود سپاه قدس امام مهدی به بیت المقدس و نزول حضرت عیسی و اقتدای ایشان به امام عصر، آزادی فلسطین بعد از ظهور رقم خواهد خورد.

شواهد حدیثی نیز بر این دیدگاه استوار است، بعد از ظهور در جنگ با سپاه امام مهدی، سفیانی در منطقه شام در آخرین خطوط استحکام دفاعی از یهود یعنی در منطقه رمله نزدیک بیت المقدس در فلسطین شکست سختی را متحمل می‌شود:

أنَّهُ [القائم] إنَّما يَقتُلُ السُّفيانِی[116]؛ السُّفْيَانِيُّ يَوْمَئِذٍ بِوَادِي الرَّمْلَةِ وَ يَقْتُلُ السُّفْيَانِيَّ وَ مَنْ مَعَهُمْ حَتَّى لَا يُدْرَكَ مِنْهُم.[117]

و سرانجام مجاهدان اسلام وارد فلسطین خواهند شد. از اینرو مجازات نهایی یهود بعد از ظهور در وعد الآخره، آزادی کامل فلسطین و فتح قدس به دست امام عصر و یارانش رقم خواهد خورد:

وَ قَضَيْنا إِلى‏ بَني‏ إِسْرائيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ ... فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوؤُا وُجُوهَكُمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّة[118]؛ فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ يعنی القائم و أصحابه‏.[119]

در واقع جنگ شیعه با اسرائیل و آغاز فروپاشی اسرائیل قبل از ظهور است اما آزادی فلسطین و فتح نهایی قدس بعد از ظهور توسط امام عصر و حضرت عیسی خواهد بود. البته این دیدگاه، منحصر به نگارنده نیست و کارشناسان نیز به این نظریه، اعتقاد و پافشاری دارند.[120]

سفیانی، آخرین حربه یهود و غربی‌ها

همان‌گونه که بیان گردید، قبل از ظهور، یهود و حامیان غربی، بعد از شکست در فتنه شام در تلاش برای رونمایی از آخرین مهره برخواهند آمد. بدین‌سان در فضاسازی رسانه‌ای-نظامی غربی‌ها، سفیانی با ورود از منطقه «وادی یابس» در جنوب غربی سوریه (منطقه حوران واقع در درعا در مرز اردن و سوریه)[121] و بعد از غلبه بر جریان اصهب (حاکمیت) و جریان ابقع (معارضین) در فتنه طولانی شام که پیش از او بر سر قدرت و حکومت، منازعه و جنگ داشته‌اند[122]

وادی‌یابس، مرز بین اردن و سوریه محل ورود سفیانی موردحمایت غربی‌ها به سوریه

و تسلط بر سوریه[123] به عنوان آخرین حربه یهود[124] و همپیمان غربی‌ها[125]، در واقع تنفس مصنوعی به منظور جلوگیری از فروپاشی اسرائیل و رژیم صهیونیستی خواهد بود و البته سفیانی[126] -به عنوان اولین نشانه حتمی[127] -نیز بیش از 15 ماه بر منطقه شام حکومت نخواهد کرد[128] و بعد از حمله به عراق[129]، در آخرین روزهای منتهی به ظهور و قیام امام عصر و در جهت حمایت از همپیمانان خویش (حکومت آل فلان) به عربستان نیز لشکرکشی نظامی خواهد داشت.[130]

پایان قسمت اول - مصطفی امیری