« هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیظْهِرَهُ عَلىَ الدِّینِ كلُِّهِ وَ كَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا. »
« او كسى است كه پیامبر خود را با هدایت و آیین درست [ به سوى مردم ] فرستاد تا آن را برهمه ادیان پیروزگرداند ، و گواهى خدا [بر حقانیت پیامبر] كفایت مىكند. » ( فتح / 28)
« هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالهُْدَى وَ دِینِ الحَْقِّ لِیظْهِرَهُ عَلىَ الدِّینِ كلُِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ »
« اوست كه رسول خود را با هدایت و آیین درست فرستاد تا آن را بر همه ادیان چیره سازد، هر چند مشركان را
ناخوش آید. »( صف / 9)
بحث روایی :سورۀ هود _ آیۀ
روایت اول : كمالالدین ، ج 1 ،ص 317
قال الحسین بن علی بن أبی طالب (ع) :
« منا اثنا عشر مهدیا أولهم أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب و آخرهم التاسع من ولدی و هو الإمام القائم بالحق یحیى الله به الأرض بعد موتها و یظهر به دین الحق على الدین كله و لو كره المشركون له غیبة یرتد فیها أقوام و یثبت فیها على الدین آخرون فیؤذون و یقال لهم مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِینَ أما إن الصابر فی غیبته على الأذى و التكذیب بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول الله (ص) . »
« از ما دوازدهمین نفر مهدی است ، اول آن ها امیرالمؤمنین و نهمین فرزند من است که او امام قائم بر حق است که خداوند ، زمین را پس از مرگش به وسیله او زنده می کند و به وسیله او دین حق را ظاهر می کند ، اگر چه مشرکان کراهت داشته باشند . برای او غیبتی است که در آن گروه ها مرتد می شوند و در آن غیبت دیگرانی هستند که بر دین ثابت می مانند و اذیّت می شوند و به آن ها گفته می شود اگر راست می گویید چه زمانی این وعده می رسد ؟ امّاهمانا صبرکننده بر اذیت و تکذیب افراد در غیبت قائم ، به منزله ی جهادکننده با شمشیر در پیش رسول الله (ص) است .» با استناد به این روایت در می یابیم که هر چند که آیات فوق در زمان پیامبر اسلام (ص) نازل و باب آن نیز گشوده شده است ولی توسط امام زمان (عج) جاری خواهد شد .
روایت دوم : بحارالأنوار ، ج 52 ، ص 191
از امام صادق (ع) نقل شده است که فرمودند :
« الْقَائِمُ مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُؤَیدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْكُنُوزُ وَ یبْلُغُ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ وَ یظْهِرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ دِینَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ . »
« به درستی که قائم با ترس یاری می شود و با نصرت تآیید می گردد . او دینش را بر همه ی ادیان قالب می
سازد هر چند مشرکان خوش ندارند . »
و در ادامه ، برخی از نشانه های ظهور را بیان می کنند و در پایان می فرمایند که در این هنگام قیام قائم ما اتفاق خواهد افتاد .
روایت سوم : بحارالأنوار ، ج 52 ، ص 324
ابی بصیر از امام صادق(ع) در مورد تآویل آیه ی 28 از سوره ی فتح سؤال می کند .امام (ع) در پاسخ او می فرمایند:
« عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُوعَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا نَزَلَ تَأْوِیلُهَا بَعْدُ وَ لَا ینْزِلُ تَأْوِیلُهَا حَتَّى یخْرُجَ الْقَائِمُ (ع) فَإِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ لَمْ یبْقَ كَافِرٌ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ وَ لَا مُشْرِكٌ بِالْإِمَامِ إِلَّا كَرِهَ خُرُوجَهُ حَتَّى لَوْ كَانَ كَافِرٌ أَوْ مُشْرِكٌ فِی بَطْنِ صَخْرَةٍ لَقَالَتْ یا مُؤْمِنُ فِی بَطْنِی كَافِرٌ فَاكْسِرْنِی وَ اقْتُلْهُ »
« قسم به خدا تاویل این آیه بعد از نزولش نیامده و تآویلش نازل نمی شود تا هنگامی که قائم خارج شود . پس هنگامی که قائم خارج شود هیچ کافری به خدای بزرگ و هیچ مشرکی به امام باقی نمی ماند مگر آنکه از خروج ایشان کراهت داشته باشد . تا آن جا که اگر کافر یا مشرکی در داخل سنگ بزرگی پنهان شود ، آن سنگ بگوید : ای مؤمن ، کافر درون من است . او را بشکن و او را بکش .»
روایت چهارم : بحارالأنوار ، ج 53 ، ص33
حدیث دیگری از امام صادق (ع) نقل است که در پاسخ مفضل در مورد " ظَهَرَ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ " فرمودند :
« یا مُفَضَّلُ لَوْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص ظَهَرَ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ مَا كَانَتْ مَجُوسِیةٌ وَ لَا یهُودِیةٌ وَ لَا صَابِئِیةٌ وَ لَا نَصْرَانِیةٌ وَ لَا فُرْقَةٌ وَ لَا خِلَافٌ وَ لَا شَكٌّ وَ لَا شِرْكٌ وَ لَا عَبَدَةُ أَصْنَامٍ وَ لَا أَوْثَانٍ وَ لَا اللَّاتِ وَ الْعُزَّى وَ لَا عَبَدَةُ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ لَا النُّجُومِ وَ لَا النَّارِ وَ لَا الْحِجَارَةِ وَ إِنَّمَا قَوْلُهُ لِیظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ فِی هَذَا الْیوْمِ وَ هَذَا الْمَهْدِی وَ هَذِهِ الرَّجْعَةُ وَ هُوَ قَوْلُهُ وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ یكُونَ الدِّینُ كُلُّهُ لِلَّه »
«ای مفضل ! اگر پیامبر بر همه ی ادیان غالب می گشت دیگر نه مجوس بود ، نه یهودی ، نه ستاره پرستی ونه نصرانی و نه تفرقه و اختلاف و شک وشرک و پرستش بت ها و لات و عزی و نه خورشید پرست و ماه پرست و ستاره پرست و آتش پرست و سنگ پرست . به درستی که فرمایش خداوند : لِیظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ در این روز ( یعنی روز ظهور) بوسیله ی مهدی و این رجعت کنندگان (یعنی اهل بیت و خوبان) خواهد بود و این است آن چه خداوند می فرماید : بکشید آن ها را تا دیگر فتنه ای نباشد و کل دین برای خداست .»