دیروز با دوست پاسداری صحبت می کردیم مباحث مختلفی مطرح شد ، از بحث پیرامون آیت الله وحید خراسانی تا خاندان شیرازی ها و وقایع تلخ هسته ای این روزها ، نمی دانم بحث چطور کشید به نقل خاطرات کربلا رفتن این دوستمان که برایم بسیار جذاب و به نوعی تاسف آور بود ، او می گفت کربلا که رفته بودیم در فرودگاه ، همزمان با ما زائران عربستان نیز رسیدند ، همزمانی ورود ما فضای زیبایی را رقم زد ، شیعیان عربستان که اکثرشان خانم ها بودند ، تا فهمیدند که از از ایران آمده ایم با احترام و اکرام زیادی با ما برخورد می کردند ، کوچه ای باز کردند و با سلام و صلوات از ما استقبال کردند ، به خاطر عشقی که به انقلاب اسلامی ایران و رهبری عزیز آن داشتند. این صحنه چند روز بعد در خود عراق هم تکرار شد ، به مناسبتی با خانمی مسن (حدود 60 سال) هم صحبت شدم تا ایشان دانست که من ایرانی ام به پایم افتاد و شروع به بوسیدن پاهایم کرد! و من حیرت زده به زور با التماس و خواهش از او خواستم این کار را نکند ، او بلند شد و با حرارت گفت: شما شیعیان ایران فخر مسلمانان هستید شما به ( انقلاب و مقاومت تان) به ما و مسلمانان جهان عزت داده اید...

وقتی که دوستم این خاطرات را بیان کرد ، حال عجیبی پیدا کردم ، از سویی بسیار امیدوار و خوشحال از این همه نفوذ و تاثیر انقلاب اسلامی و از سوی دیگر کینه و نفرتی شدید از افراد جاهل و ساده ای که با نادانی خود این گوهر گرانقیمت و این سرمایه بی بدیل انقلاب اسلامی را به ثمن بخس می فروشند و صدها میلیون قلب عاشق انقلاب را می شکنند و آنها را نسبت به تداوم انقلاب ناب و اصیل اسلامی استکبارستیز مردد می سازند.

نمی دانم به آنها می توان چیزی گفت یا نه ؟ نمی دانم در قاموس آنها چیزی به نام عزت و مقاومت و دشمن ستیزی تعریف شده  یا نه ؟ آیا در نگاه آنها عزت و ذلت ، سرفرازی مقاومت  و حقارت تسلیم و آرمانهای بلند جمهوری اسلامی ایران در نجات محرومان و مستضعفان جهان معنا و مفهومی دارد؟!

ای کاش آنها می دانستند که چشمان منتظر صدها میلیون و بلکه میلیاردها انسان محروم و مستضعف جهان به انقلاب اسلامی ایران دوخته شده است ، ای کاش آنها درمی یافتند که اینک چشم های امام و شهدا نگران این انقلاب است ، ای کاش آنها می فهمیدند که زورگویی قدرتهای مستکبر جهانی مرز مشخصی ندارد و آنها تا همه چیز را از ما نگیرند و ما تا از انقلاب و اسلام حقیقی مان اعلام برائت نکنیم ، دست بردار نیستند ...

اما افسوس که آنها را خواب غفلت و غرور فرا گرفته و حاضرند بدترین خفت ها و خواری ها را برای رسیدن به قدرت چند روزه دنیا تحمل کنند اما این نقطه پایان نیست ، مطمئناً صبر مردم و ولایت هم حدی دارد ، مردمی که برای بهتر شدن اوضاع اقتصادی در چارچوب عزت و اصول اسلام و انقلاب به آنها رای دادند و تجربه بسیار تلخ حضور مستکبران و ظالمان در عراق و سوریه و افغانستان را به عینه دیده اند هیچگاه حاضر نخواهند شد تا زورگویی ها و عقب نشینی های بعدی را تحمل وقبول کنند و همین بصیرت و روحیه عزتمندانه آنها به ولایت اجازه خواهد داد تا به این روند خفت بار پایان دهد تا چون گذشته با سپری شدن این دوره تاریک و تلخ ، فصلی نوین از عزت و افتخار و پیشرفت آغاز گردد ، فصل تازه ای که با توجه به تحولات کم نظیر منطقه می تواند سراسر کشورهای اسلامی و بلکه سراسر جهان را به لطف حق شامل گردد.

آری بعد از این زمستان سرد و ظلمانی ، بهار در راه است ، این بشارت را می توان از بازگشت پرستوهای عاشقی دریافت که این روزها از حرم مقدس عمه سادات می آیند.

بهار در راه است و بیشتر شدن فشارهای داخل و خارج ، تنها وعده پرچمدار عصر ظهور را تسریع خواهد کرد :

اگر دشمن فشار بیاورد ، کربلا ایجاد خواهد شد.

آری نائب امام زمان(عج) حرف آخر را در اول زده است ، او خروج خواهد کرد برای نابودی کفر و ظلم جهانی و تکفیریون مزدور آنها

و آن روز بسیار نزدیک است ان شاالله