رایحه ظهور

Switch to desktop عضویت Login

×

هشدار

JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 62

ماچگونه به اسرائیل کمک می کنیم؟

» افزودن نظر جدید

 

امروز سومین روزی است که در غزه، نان پیدا نمی‌شود، چون تمام نانوایی‌ها بسته‌اند، چون سوخت نیست و سوخت اضطراری بیمارستانهای غزه دیشب به اتمام رسید و حال باید آنها به چنین فضایی عادت کنند، و آدم باید پدر یا مادر باشد که بفهمد چه حسی دارد که فرزند بیمارش در بیمارستان بدون برق، در حال مرگ است.

عرض کنم حضور شما که احساس چنین شرایطی برای کسی که پدر باشد یا مادر و کسی که انسان باشد خیلی سخت نیست و کافیست که لااقل مثل انسان دوست‌های آمریکایی و لامذهب، رگ انسان دوستی‌مان گل کند و ببینیم که چه اتفاقی در حال وقوع است و ما در کجای این اتفاق قرار داریم …

سالهای سال است که برای بسته شدن آب بر روی امام حسین(ع) و یارانش گریه می‌کنیم و کسانی را که در این میان نظاره کردند و ساکت بودند لعنت(لعن) می‌کنیم، کسانی‌که اسرجت و الحمت و تنقبت لقتالک… کسانی‌که اسهبار از این کردند و کسانی که تدارکات را آماده کردند تا آب بروی امام حسین(ع) بسته شد و روزگاری تاریخ و بشریت کسانی را که اسرجت و الجمت و تنقبت برای مردم غزه را لعنت خواهد کرد، کسانی که تدارکات و پشتیبانی را برای بستن حیات بر روی مردم غزه فراهم کردند و ما کجای این قضیه هستیم؟!

تنها کشور شیعی جهان، کشوری با ادعای بزرگ و ادعای ام القری جهان اسلام، مثل همه کشورهای مسلمان دیگر، به شدت محکوم می‌کنیم، ما حتی حاضریم در هر نوبت، سخنگوی وزارت امور خارجه یکبار را برای ابراز نگرانی کند، دوبار محکوم نماید و یکبار هم به شدت محکوم نماید…؟! همان کاری که مسئولین عربستان و پادشاه اردن انجام می‌دهند، همان کاری که بان کمیسیون دبیرکل سازمان ملل انجام می‌دهد، کاری که همه روسای دنیا می‌کنند، ما هم اظهار نگرانی می‌کنیم و محکوم می‌کنیم و البته این خیلی خوب است و حواسمان نیست که در زمره کسانی قرار گرفتیم که داریم تدارکات و پشتیبانی را برای رژیم صهیونیستی فراهم می‌کنیم … خواسته یا ناخواسته…؟! بدون هیچ تعارفی.

این در حالی است که ادعاهای ضد صهیونیستی ما گوش دنیا را پر کرده است. یکی … یکی.

رئیس جمهور ما افتخارش این است که بعد از سالهای سال، بعد از ۱۶ سال پشت تریبونی قرار گرفته است و از قول امام راحل گفته که اسرائیل باید از بین برود و آن جمله از قول امام (ره) دیگر تکرار شد و تلویزیون ما هم پخش نکرد چون خطر داشت و به صرفه هم نبود!

افتخارش این است که ماجرای هلوکاست را مطرح کرده است و افتخارمان این است که روز قدس راهپیمایی برگزار کنیم و بدین وسیله وجدانهای خویش را تسکین دهیم و ابراز همدردی نمائیم با مردم مظلوم فلسطین… ؟!

بعد از نماز جمعه روغن ریخته را نذر امام‌زاده می‌کنیم و از آنجا که امت حزب ا… از سمت میدان فلسطین به سمت منازلشان در حال حرکتند، پلاکاردهایی به دستشان می‌دهیم تا محاصره غزه را برای هزارمین بار محکوم کنیم و حاضریم ده هزار بار دیگر هم جنایات اسرائیل را محکوم کنیم، ابراز نگرانی کنیم، مجلس ختم نمادین برگزار کنیم؛ چون هزینه‌ای ندارد.

اما یک اتفاقی در حال وقوع است،‌ همان‌طوری‌که بسیاری از مردم کوفه، با وجدان‌هایی درد گرفته شاهد بسته شدن آب به روی خاندان اهل بیت بودند ما هم با وجدان‌های درد گرفته شاهد بسته شدن رگهای حیات به روی یک و نیم میلیون نفر انسان، نه برادر دینی… و نه مسلمان و… نه مظلوم، که اگر مظلوم باشد: کل سمع رجلاً ینادی یا للمسلمین… و اگر مسلمان باشد: فقصد لهیتم به امور المسلمین و… در هر حال یک و نیم انسان و موجود زنده با رگهای حیات غزه در حال بسته شدن است و ما نه تنها تماشاچی هستیم که تدارکاتچی هم هستیم و باید یک زمانی و یک روزی جوابگو باشیم همان‌طور که مردم کوفه در طول تاریخ دارند محاکمه می‌شوند.

و وزیر ارشاد ما باید جواب دهد که آقای وزیر ارشاد دولت اصولگرا؛ آقای صفار هرندی، برای سومین سال پیاپی است که شرکت ۵۰ درصد سهام وابسته به شرکت نستله اسرائیل، ساپورتر [پشتیبانی کننده] مالی جشنواره فجر است و در آنجا غرفه برپا می‌کند و به سینمای ویژه دست اندرکاران نسکافه رایگان ارائه می‌دهد با افتخار تمام…؟! و هزار بار تذکر داده می‌شود اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد و هر سال با شکوهتر از سال گذشته، در سینمای ویژه دست اندرکاران چه بسیار روزنامه‌نگاران و کسانی‌که برای گرفتن نسکافه رایگان، از حامی جشنواره فجر صف می‌بندند و آن‌هم در دولت اصولگرای نهم، که وزیرش آقای صفار هرندی است!

در عصر اطلاعات، در عصری که همه می‌دانند که این شرکت چه نسبت و پیوندی با رژیم صهیونیستی دارد، حتی خواجه حافظ شیراز هم می‌داند، اما آقای صفارهرندی نمی‌دانند، چون اگر بدانند و این کار را کرده باشند خیلی بد می‌شود…

مسئولین نوشابه سازی مشهد ان‌شاء ا… که نمی‌دانند یا البته خودشان بر روی شیشه‌های نوشابه، می‌نویسند : تحت لیسانس کوکاکولای نیویورک! ولی احتمالاً نمی‌دانند که نیویورک کجاست؟! و کوکاکولا چی هست؟! و احتمالاً از رژیم صهیونیستی هم چیزی نشنیده‌اند؛ ما حمل بر صحت می‌کنیم که اگر شنیده باشند و بدنند که…

تاریخ، تدارکاتچی‌های رژیم صهیونیستی را لعنت خواهد کرد!

اسرائیل با افتخار تمام به شرکتهای حامی خودش، جایزه می‌دهد و آنها معرفی می‌نماید و ما با افتخار تمام، اجازه فعالیت می‌دهیم و کار اقتصادی می‌کنیم و از سوی دیگر اسرائیل را هم محکوم می‌کنیم؛ پس هم دنیا را داریم و هم آخرت را، چه چیزی از این بهتر…؟! و اگر وای اگر از پس امروز بود فردایی… قیامتی باشد و در قیامت جایی که سر قاضی آن‌را نمی‌شود کلاه گذاشت، جایی که قاضی آن لفاظی را قبول نمی‌کند و جایی که به قاضی آن نمی‌شود گفت که مسائل پشت پرده را نمی‌دانید، جایی که نمی‌شود گفت: کار اجرایی نکرده‌ای؟!

آنجا اگر پرسیده شود که آقای جمهوری اسلامی، آقای هاشمی رفسنجانی، آقای خاتمی، آقای احمدی‌نژاد، قانونی در این مملکت تصویب شد در جهت تحریم شرکتهای حامی اسرائیل، ممانعت از ورود کالاهایی که از طرف این شرکت تهیه می‌شوند و ممنوعیت هرگونه کمک غیرمستقیم مالی به رژیم صهیونیستی، و هیچ‌کدامتان اجراء نکردید.

نه هاشمی رفسنجانی [که] نویسنده اولین کتاب درباره قضیه فلسطین، کسیکه سرقفلی تمام خطبه‌های نماز جمعه، بیست ساله روز قدس برای ایشان بوده است و نه آقای خاتمی، که حتماً داغدار فرزندان مظلوم فلسطین است و با آنها ابراز همدردی می‌کند و نه آقای احمدی‌نژاد؛ دارنده اولین امتیاز مقابله با صهیونیسم در قم ۲۱٫

۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۶۹، مجلس شورای اسلامی ایران قانونی را تصویب می‌کند که راه را برای هرگونه کمک غیرمستقیم و مستقیم از طرف اقتصاد جمهوری اسلامی به اقتصاد حامیان رژیم صهیونیستی بسته باشد و این قانون تصویب می‌شود، اما هیچ‌وقت اجرایی نمی‌گردد و ان‌شاء الله که آقای هاشمی نمی‌دانست، چون اگر می‌دانست و کاری نمی‌کرد… ان‌شاء ا… که آقای خاتمی نمی‌دانست و ان‌شاء ا… که آقای احمدی‌نژاد که مشغول کار عمرانی و سفرهای استانی هستند، این نکته کوچک یادشان رفته است، ان‌شاء که وزیر ارشاد و وزیر بازرگانی هم یادشان رفته و وزیر صنایع هم نمی‌دانستند و آستان قدس رضوی هم همین‌طور و همه ماها که برای زیارت امام رضا(ع) به مشهد می‌رویم و برای تکمیل زیارتمان نوشابه مشهد را می‌خوریم هم، نمی‌دانیم.

الناس علی دین ملوکهم، ما که نمی‌توانیم کاتولیک‌تر از پاپ شویم، دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده است پس طیباً طاهرا، حال یا آستان قدس تولید میکند و یا شرکت نماینده ایرانی نستله، می‌خوریم والبته مرگ بر اسرائیل هم می‌گوئیم!

مردم کوفه یک اشتباه تاکتیکی داشتند، می‌خواستند دنیا و آخرت را با هم داشته باشند اما به هیچ‌کدامشان نرسیدند و ملعون دنیا و آخرت شدند.

چرا و با چه رویی زیارت عاشورا می‌خوانیم و کسانی را که و شایعت و بایعت و تنقبت علی قتالک را لعن میی‌کنیم در حالی که ما این کار را می‌کنیم، لوازم آرایشی خود را از شرکتهای حامی صهیونیسم خریداری می‌کنیم، شرکتهایی که تابلو دارند!

و اینجا سندی است که من خجالت می‌کشم بخوانم که وقتی یک آدم بیکار و علاف به دولت جمهوری اسلامی اعتراض می‌کند که چرا محصولات شرکتهای حامی صهیونیزم وارد می‌شود و اجازه فعالیت دارد و شرکت خوشگوار مشهد را مثال می‌زند، جواب رسمی دولت جمهوری اسلامی این است:

«ما تحقیق کردیم شرکت خوشگوار مشهد در اسرائیل ثبت نشده، پس اسرائیلی محسوب نمی‌شود و فعالیتش اشکالی ندارد»!!

من امیدوارم که چنین جوابی در محضر دادگاه الهی که اگر وجود داشته باشد پذیرفته شود و اگر پذیرفته نشود، وای اگر از پس امروز بود فردایی؟!

آقای احمدی‌نژاد در یک بخشنامه رسمی، نوشابه را ممنوع کرد و دوغ را جایگزین آن نمود، این قانون اندازه یک دوغ و نوشابه هم برای دولت احمدی‌نژاد ارزش نداشت، چرا باید این قانون متروک بماند.

هزاران بار، از مطبوعات اصولگرا خواستیم که مطلبی در این‌مورد به چاپ برسانیم، در پاسخ گفتند که آقای احمدی‌نژاد به اندازه کافی درگیری دارند، حال شما دیگر مزید بر علت نگردید و دعا کنید که مردم فلسطین را خداوند نجات بدهد، ولی نجات نداد… ؟! ان الله لا یغیر بقوم …

از پا حسین افتاده و ما برپای بودیم
زینب اسیری رفت و ما بر جای بودیم

از دست ما بر ریگ صحرا لعن کردند
دست علمدار خدا را قطع کردند

از دست ما؟! یعنی ما کمک کردیم، اگر شهید مطهری ۶۰ سال پیش فریاد می‌زند که شمر امروز ما موشه دایان است پس جبهه مقابل آن می‌شود سپاه امام حسین(ع).

موشه دایان آن زمان شمر بود یعنی الان دان هالودز شمر است، الان وزیر دفاع رژیم صهیونیستی شمر است پس جبهه مقابلش جبهه امام حسین است ولی در این میان نقش ما چیست؟ و کجاست؟! چرا باید فلان شرکت سیگارسازی حامی صهیونیسم ۱۵۰ میلیون دلار در ایران فروش کند. چرا؟!

باید تکلیف خودمان را روشن کنیم اگر قرار است رژیم صهیونیستی را به عنوان دشمن استراتژیک خودمان بشناسیم که حتماً این‌گونه است، و هر چه که بر سرمان می‌آید به خاطر دشمنی با رژیم صهیونیستی است، دنیا با ما چه مشکلی دارد، عمده مشکلاتی که جهان کفر و استکبار با ما دارد این است که مبنای اعتقادات ما بر این است که اسرائیل باید از بین برود، دشمنی آنها با ما سر این جمله است که اگر این‌را پس بگیریم، همه چیز حل می‌شود؛ انرژی هسته‌ای آزاد می‌گردد؛ مثل پاکستان و… چون این کشورها برای نابودی اسرائیل شعاری و اقدامی نمی‌کنند بنابراین انرژی هسته‌ای ایشان هم الحاقی و NPT نیست و حق مسلمشان است!؟

اگر واقعاً این است؛ باید بدانیم که اعتقاد به شی، اعتقاد به لوازم آن‌را هم در پی دارد. این خیلی عجیب است که بگوئیم اسرائیل دشمن استراتژیک ماست ولی از سوی دیگر ده ها میلیون دلار به شرکتهای حامی اسرائیل کمک نمائیم.

هیچ کس نمی‌گوید که احمدی‌نژاد از اسرائیل پول گرفته، هاشمی رفسنجانی طرفدار اسرائیل است، هیچ کس نمی‌گوید که خاتمی دشمن فلسطین است… نه… !

مگر مردم کوفه دشمن امام حسین (ع) بودند؟ همه پشت سر ایشان نماز می‌خواندند و به عنوان امام جماعت عادل ایشان را قبول داشتند و اصلاً نامه نوشتند که ایشان در کوفه حاکمیت نماید، دشمن امام حسین نبودند.

تاریخ ثبت کرده است کسانی که در سپاه عمر سعد بودند زمانی‌که بر علی‌اصغر تیر می‌زدند اشک‌هایشان جاری می‌شد و بر مظلومیت امام و یارانش می‌گریستند ولی همین‌ها، ملعونند، ملعون کسی است که این صحنه را می‌بیند ولی در سپاه یزید باقی می‌ماند و می‌جنگد.

وزارت محترم امور خارجه در پاسخ به اظهارات شورانگیز شما دانشجویان، اسامی ۵۰۰ شرکت اسرائیلی را از اینترنت بدست آورده است که در اسرائیل ثبت شدند و هیچکدامشان در ایران شعبه ندارد! اصلاً این قانون نمی‌گوید شرکتهای اسرائیلی، متن قانون می‌گوید که کمپانی‌ها و موسسات و شرکتهای وابسته به صهیونیزم، تمامی صهیونیستها که الزاماً اسرائیلی نیستند، جرج بوش یک صهیونیست است ولی آمریکایی است و اسرائیلی نیست، خیلی از این صهیونیستها، هلندی هستند مثل Shell , Nike.

انگیزه این صحبتها این بود که حداقل مثل مردم کوفه نباشیم و مثل افرادی باشیم که بعد از واقعه عاشورا توبه کردند و به خونخواهی حسین(ع) دست به قیام علیه باطل زدند و راهشان را مشخص کردند.

__________________

متن سخنرانی در همایش: “ما چگونه با اسرائیل کمک می‌کنیم…؟ ” / این همایش، به همت تشکل دانشجویان حامی قدس و بسیج دانشجویی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در تاریخ ۲۳ اردیبهشت ۸۷ در تالار فردوسی این دانشکده برگزار گردید.

 

--

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

» افزودن نظر جدید