به نقل از طلبه:

عرفان مشایی

::شما اگر کاغذی در برابر نور افکن بگثارید، از نور افکن تا کاغث نور هست؛ اما پشت این کاغذ نور نیست و تاریک است. حال اگر به این نور، لایه لایه برش بزنید، هر چه به سمت منبع نور می روید، نور درخشان تر و قدرت و انرژی آن بیشتر است، تا کجا پیش می روید؟ تا به اصل منبع تابش نور می رسید. حالا ما به منبع نور کاری نداریم، همین طور که می رویم می رسیم به لایه هایی که درخشندگی اش فوق العاده است. درخشندگی اش به قدری است که می گوییم شبیه منبع اصلی نور است؛ یعنی اگر آن لایه لایه اول باشد، قدرت، رنگ و درخشش، انرژی و گرمایشش مثل منبع نور است. این مثال بود؛ در سیر انسان به سوی خدا هم انسانها و دریافتهایشان متفاوت اند؛ اما از یک طیف هستند، هر چه درجات به سوی خدا بالاتر می رود، این موجود بزرگتر می شود، چقدر بزرگ می شود؟ «تا خود خدا».
سخنرانی مهندس اسفندیار رحیم مشایی در همایش مهدوت و مدیریت جهانی

مشاىى:
دوره اسلامگرایی به پایان رسیده یعنی روند توسعه دنیا به این سمت نیست که بشریت مسلمان شود تا به حقانیت برسد!


mashreghnews.ir/.../...

عرفان مشایی

خدا فراموشی؛ خود فراموشی
اگر انسان رشد نکند و کوچک نگه داشته شود، جهان هم فهمیده نمی شود. حال این آدم که نه عظمت خودش را می فهمد و نه عظمت عالم را، چطور می تواند عظمت عالم را، چطور می تواند عظمت خدا را بفهمد؟ شدنی نیست؛ پس اضلاع این مثلد (خدا، انسان و جهان) در ارتباطی تنگاتنگ با هم هستند و شناخت این سه ضلع با هم است. ما یک آموزه اخلاقی در قرآن داریم؛ نص صریح آیه چنین است:
«و لا تکونوا کالذین نسوا الله فانساهم انفسهم».
معنای بخش اول این آیه این گونه است:
نباشید مانند کسانی که خدا را فراموش کرده اند. اگر خدا را فراموش کنیم چه می شود؟ بعضی ها می گویند خدا هم آنها را فراموش می کند؛ اما فراموشی که در ذات خدا راه ندارد ، پس اتفاقی که می افتد، چیست؟ محصول مستقیم خدا فراموشی خود فراموشی است. در ادامه آیه آمده است: «فانساهم انفسهم» آنهایی که خدا را فراموش کردند، خود را فراموش می کنند. این به خاطر همین مثلث است؛ یعنی اگر خدا را نشناسی خود را نمی توانی خود را بشناسی. چطور؟ تو که نمی دانی ریشه ات از کجا است وچه چیزی در وجودت گذاشته شده است. شما وقتی خدا را شناختی می توانی بگویی که خداوند بالاترین موجود را آفریده است و بعد هم به خودش به خاطر همین آفرینش، آفرین گفته است، مگر چه آفریده که آفرین گفته است؟ اگر به یک استاد دانشگاه بگویید پنج ضرب در پنج چن دمی شود؟ و او بگوید: ۲۵، آیا شما برایش هورا می کشید؟ اگر هورا بکشیدحتما قهر و جلسه را ترک خواهد کرد؛ چون فکر می کند مسخره اش کرده اید. ... حال خدا برای آفرینش چه موجودی به خودش تبریک گفته است؟ برای آفرینش موجودی که مثل خودش است. بله؛ خدا کاری کارستان کرده است.
... انسان خدا گونه است و هر چقدر به خدا نزدیک تر و به او شبیه تر شود و هر چقدر بیشتر اخلاق خدا را پیدا کند (این عبارت ها ذوقی است و مته به خشخاش نگذارید و نگویید اینها شرک آلود است)، به همان نسبت از ظرفیت بیشتری برای نمایش خدا بهره مند می گردد و خدا به خاطر خلقت چنین موجودی به خودش آفرین گفته است «فتبارک الله احسن الخالقین».
سخنرانی مهندس اسفندیار رحیم مشایی در همایش مهدویت و مدیریت جهانی

اگه یه برنامه و سیر عملیبزارید هم خوبه