روزنامه فرانسوی فیگارو، در پی مرگ فهد، می نویسد:عصر بعد از فهد، با توجه به آنکه مسالۀ جانشینی تا چند سال آینده به نوادگان عبدالعزیز خواهد رسید، آبستن اختلافات داخلی خواهد بود.

 فیگارو نوشت:هنگامی که عربستان سعودی پادشاه عوض می کند، جهان نفس خود را در سینه حبس می کند؛ چرا که یک چهارم ذخایر نفتی جهان در این کشور وجود دارد... بنا بر این، هر بحرانی که در عربستان سعودی رخ می دهد، به طور مستقیم و غیر مستقیم ثبات همه نظام بین­المللی را به خطر خواهد انداخت...(روزنامۀ همشهری،  ش 3765، 13/5/1384 هـ. ش، ص27)

 طبق روایات اسلامی، در آستانه ظهور امام مهدی (علیه­السلام)، بحران سیاسی و کشمکش بر سر حکومت در عربستان سعودی به حدّی می رسد که تعدادی از سران قبایل، شاهزاده­ها و پادشاه این کشور، کشته می شوند.

 بَزَنطی می گوید: امام رضا (علیه­السلام) فرمود: از نشانه های گشایش، حادثه ای است که میان دو حرم (مکه و مدینه) رخ می دهد. گفتم: آن حادثه چیست؟ فرمود: میان دو حرم شاخ به شاخ شدنی (درگیری ای) خواهد بود و فلانی از فرزندان فلانی پانزده رئیس قبیله را می کشد.

 (بحارالانوار، ج 52 ، ص 11_ 210، ب 25 ، ح 56)

 ابوبَصیر می گوید: از امام صادق (علیه­السلام) شنیدم که می فرمود: هر کس مرگ عبدالله را برای من ضمانت کند، برای او [ قیام] قائم را ضمانت می کنم. سپس فرمود: هر گاه  عبدالله بمیرد، مردم پس از وی بر کسی گرد نمی آیند و این از هم گسیختگی، اگر خدا بخواهد،   جز به دست صاحب شما به پایان نمی رسد و زمامداری چند ساله از بین می رود و حکومت چند ماهه و چند روزه فرا می رسد. گفتم: آیا این کار طولانی خواهد بود؟ فرمود: هرگز.

 (بحارالانوار، ج 52، ص 210، ب 25، ح 54)

 امام صادق (علیه­السلام) ، در بارۀ زمان و چگونگی اعلان خبر مرگ خلیفۀ عربستان سعودی، چنین می فرماید:

 در همان هنگام که مردم در حال وقوف در عرفات هستند، ناگاه سواری بر شتر ماده ای تیز پا نزدشان آمده ، آنان را از مرگ خلیفه ای آگاه می سازد که هنگام مرگش، گشایش آل محمد (صلی­الله­علیه­وآله) و گشایش همۀ مردم خواهد بود.

 (الغیبة ، ص 276، ب 14، ح 37)

 عرفات صحرایی در شرق مکه است که حاجیان بخشی از اعمال حج را در روز نهم ذی حجّه در آنجا انجام می دهند.مراد از «شتر مادۀ تیزپا» در این گونه روایات، خودروهای تندروی امروزی اند که سرنشینان را داخل شکمهاشان حمل می کنند.

 ابوطُفَیل می گوید: ابن کوّاء از امیر مؤمنان علی بن ابی طالب (علیه­السلام) در بارۀ غضب پرسید، فرمود: چه دور است غضب! مرگهایی خواهد بود که میان آنها مرگهایی است، و سوار بر شتر مادۀ تیزپا؛ و چیست سوار بر شتر مادۀ تیزپا ؟ [شتر ماده­ای که] درونش با بندهای پالانش درآمیخته است. آن سوار ایشان (مردم) را از خبری آگاه می­سازد، و آنان او را می­کشند. در آن هنگام، غضب خواهد بود.

 (الغیبة، ص 276، ب 14، ح 37)

 به گفتۀ یکی از دانشمندان معاصر، عبارت «[شتر ماده ای که] درونش با بندهای پالانش درآمیخته است» به این نکته اشاره دارد که وسیلۀ نقلیۀ مورد بحث، از جنس چهارپایان سواری نیست که بندهای نگه دارنده شان روی بدنشان بسته می شوند، بلکه از قبیل خودروهای سواری امروزی است که کمربندهای ایمنی آنها در درونشان قرار دارند.ظاهراً دلیل کشتن آورندۀ خبر مرگ خلیفه، چیزی جز محبوبیّت زیاد وی در میان مردم و ناخوشایندبودن شنیدن خبر مرگش نیست. بی­تردید آورنده خبر  از مخالفان خلیفه و شنوندگان خبر از طرفدارانش می باشند.

 با توجه به آشکارشدن بسیاری از نشانه­های ظهور امام مهدی (علیه­السلام) و بررسیهایی که نگارنده انجام داده است، چنین به نظر می­رسد مراد از عبدالله یا خلیفه­ای که طبق روایات اسلامی، اندکی پیش از قیام قائم (علیه السلام) می میرد، کسی جز ملک عبدالله، پادشاه فعلی عربستان سعودی، نیست که براثر اختلاف شدید و کینه جویی در میان خاندان سعود، کشته می­شود و با گسترش اختلاف در میان نیروهای سیاسی عربستان که عمدۀ آنها از قبایل آن سامان اند، و نیز بروز هرج و مرج در نظام بین الملل، حکومت این خاندان از هم می پاشد.