قسمت دوم

با توجه به اینکه در عصر  حاضر،  پرچم  اکثر  کشورها  چند رنگ  می باشد و  پرچم تک رنگ به ندرت یافت می شود، احتمالاً منظور روایت از ذکر پرچم سرخ رنگ برای سفیانی، صرفاً پرچم کشور او نیست؛ بلکه ممکن است پرچم سفیانی نماد حرکت و جنبش او، و یا نماد خاندان او باشد؛

 5 – رنگ پرچم سفیانی: مطابق روایات نقل شده از معصومین (ع)، پرچم سفیانی سرخ رنگ است. روایت زير از آن جمله است:

« از امیرالمومنین (ع) روایت شده که فرمود: برای آن نشانه هایی است .... خروج سفیانی  با  پرچم سرخ،  که  فرمانده اش  مردی  از  قبیله ي « بنی کلب » است. »(82)

با توجه به اینکه در عصر  حاضر،  پرچم  اکثر  کشورها  چند رنگ  می باشد و  پرچم تک رنگ به ندرت یافت می شود، احتمالاً منظور روایت از ذکر پرچم سرخ رنگ برای سفیانی، صرفاً پرچم کشور او نیست؛ بلکه ممکن است پرچم سفیانی نماد حرکت و جنبش او، و یا نماد خاندان او باشد؛

ملک عبدالله اردن نیز که از خاندان شریف حسین می باشد، قطعاً نماد خاندان شریف های حجاز را که همان پرچم سرخ رنگ است،(83) به عنوان یک نماد مهم برای خود تلقی کرده و آن را گرامی می دارد. درحال حاضر نیز در پرچم اردن، مثلث قرمز رنگ که عنصر کلیدی پرچم این کشور است،  منبعث  از  پرچم  قرمز  خاندان شریف های حجاز می باشد که این مسئله در دیکشنری Islamica بیان شده است(84) و ما به طور مفصل در بخش نسب سفیانی به آن پرداخته ایم.

پرچم قرمز، نماد خاندان شريف هاي حجاز و پرچم شريف حسين جد ملك عبدالله پادشاه اردن.

پرچم قرمز، نماد خاندان شريف هاي حجاز و پرچم شريف حسين جد ملك عبدالله پادشاه اردن.

پرچم قرمز، نماد خاندان شريف هاي حجاز و پرچم

شريف حسين جد ملك عبدالله پادشاه اردن.

 با توجه به اینکه رنگ قرمز، رنگ رسمی خاندان سلطنتی اردن می باشد، می توان پرچم سرخ را به عنوان پرچم کلیدی ملک عبدالله دانست.

نقش كليدي رنگ سرخ در پرچم كشور اردن.

اما نكته ي عجيب اينكه پرچم ارتش اردن، سرخ رنگ بوده و اين رنگ، رنگ رسمي پرچم ارتش اين كشور مي باشد.(85) جالب اينكه تصاويري نيز از ملك عبدالله دوم در مجله ي ارتش اردن وجود دارد كه او را در كنار پرچم سرخ رنگ ارتش اين كشور نشان داده و توصيف روايات را درباره ي سفياني، به ذهن متبادر مي نمايد.

به عنوان نمونه به تصاوير زير توجه فرماييد:

پرچم قرمز رنگ؛ پرچم رسمي ارتش اردن.

حضور ملك عبدالله دوم در مانور نظامي ارتش اردن؛ به رنگ قرمز پرچم ارتش اردن توجه كنيد.

بدين ترتيب همانگونه كه ملاحظه فرموديد، ملك عبدالله از اين نظر نيز به سفياني شباهت دارد.

6 – خط مشی سیاسی و فرهنگی سفیانی: مطابق مطالب ذکر شده در روایات و تفسیر مفسران، به نظر می رسد که سفیانی دارای فرهنگ و آموزش غربی است و چه بسا بزرگ شده ی همانجا باشد.(86) در کتاب « غیبت شیخ طوسی » از بشر بن غالب به صورت مرسل روایت شده که گفت:

« سفیانی در حالی که نصرانی شده، صلیب بر گردن، از سرزمین روم می آید. او رئیس گروه است. »(87)

شاید عبارات فوق که از کتاب « عصر الظهور » شیخ کورانی صفحه ی 116 و 117 ذکر شده است، در خاورمیانه پیش از هر شخص دیگری، بر عبدالله دوم پادشاه اردن منطبق باشد؛ زیرا عبدالله اردن بعد از طی تحصیل دوران ابتدايی در اردن، به کشورهای غربی اعم از انگلستان و آمریکا عزیمت کرده و در آنجا تحصیل کرده است.

عجیب اینکه وی حتی در ارتش انگلستان نیز خدمت کرده و به مقام سرهنگی نیز نايل شده است و بعد از اتمام تحصیلات و پایان دوره ی نظامی در غرب، به اردن بازگشته و بعد از گذشت مدت کوتاهی به پادشاهی رسیده است.(88) بنابراین به سهولت می توان دریافت که وی کاملاً توسط غرب تربیت شده تا منافع کشورهای غربی رادر منطقه تامین کند.

نحوه ی رسیدن وی به پادشاهی نیز عجیب و قابل توجه است و حکایت از دسیسه های استعمار در تغییر وضعیت کشور اردن و تلاش برای ایجاد تغییر در سطح منطقه می باشد. البته ما این مسئله را در ابتدای مقاله ذکر کرده ایم و خوانندگان محترم مقاله می توانند به ابتدای آن مراجعه فرمایند.

البته ذکر یک نکته ضروری به نظرمی رسد و آن این است که عبارات « صلیب بر گردن » که در روایت فوق درباره ی سفیانی بیان شده است؛ لزوماً به معنای آویختن صلیب ظاهری بر گردن نیست که البته شیخ کورانی نیز در توضیح این روایت، به معنای اصلی آن پرداخته اند.(89) در واقع اصطلاح صلیب بر گردن درباره ی سفیانی، بدین معنا است که وی کاملاً از غرب و فرهنگ غربی تأثیر پذیرفته و این تأثیر، در رفتار و عملکرد او نیز قابل مشاهده خواهد بود.(90) ملک عبدالله نیز در حال حاضر گرچه صلیب بر گردن ندارد، اما عملاً به وابسته ترین رهبر منطقه ی خاورمیانه تبدیل شده است و حتی مردم کشورهای هم پیمان اردن نیز به این واقعیت واقفند.

بدین ترتیب این اوصاف ذکر شده درباره ی سفیانی نیز ،با ملک عبدالله دوم پادشاه اردن مطابقت کامل دارد.

7 – ریاکاری و تزویر سفیانی: مطابق مطالب گفته شده در برخی از روایات، سفیانی قبل از اینکه خروج نماید و قیام اصلی خود را علیه شیعیان آغاز کند، با وجود اینکه تأثیرات فرهنگ غربی بر وی  كاملاً  مشهود  است،  گهگاه  برای  همراه  کردن مردم کشورش  و  سایر  گروههای  تکفیری،  حرکات  مزورانه  و  ریاکارانه ای  انجام می دهد؛(91) به طوري که در بعضی از روایات چنین آمده است:

« سفیانی در اثر عبادت، زرد رنگ به نظر می رسد. »(92)

عبارت زرد رنگ در روایت فوق، کنایه از تزویر و ریاضت فریبکارانه می باشد(93) و لزوماً به معنای رنگ پوست ظاهری سفیانی نیست. چرا که همانگونه كه در قسمت های قبلی مقاله ذکر کردیم، مطابق روایات متعدد و موثقی که وجود دارد، رنگ پوست سفیانی سرخ و سفید می باشد.(94)

البته افراد مختلف با نژادها و رنگ های مختلف اعم از سیاه و سفید و ... نیز هنگامی که خسته و ریاضت کشیده می شوند، در اصطلاح زرد رنگ می گردند. بنابراین زرد رنگ روایت فوق، با رنگ پوست ظاهری سفیانی که در روایات معتبر به صورت سرخ – سفید يا سرخ – آبي بیان شده است، منافات و تداخلی ندارد.

لازم به ذکر است که توضیحات فوق در روایت ذکر شده، تنها محدود به دوره ی ابتدايی حکومت سفیانی است؛ چرا که بعد از آن با شروع قیام و خروج او، جنایات وحشتناک وی پرده از نیات پلید او برمی دارد.(95)

ملک عبدالله دوم پادشاه اردن نیز با اینکه تربیت و رفتار انگلیسی – آمریکايی و سیاست غربی وی بر هیچ کس پنهان نیست، اما هر از چند گاهي برای خالی نبودن عریضه و فریب مسلمانان، تصاویری از قرآن خواندن و یا نماز به پا داشتن خود را از طریق رسانه های وابسته منتشر مي نماید.

تصاويري از عوامفريبي ملك عبدالله دوم پادشاه اردن.

 نكته ي جالب اینکه در سایتYou tube  و سایر سایت های به اشتراک گذرانده ی فیلم ها که فیلم هايی از ملک عبدالله در آنها منتشر شده  و  او  را  در  حین  نماز به پا داشتن و یا قرآن خواندن نشان می دهد، بینندگان فیلم ها نظرات جالبی پیرامون وی داشته اند و بسیاری از بینندگان عرب زبان نیز بسياري از اعمال وی را ریاکارانه و او را عامل استعمار خوانده اند. در زیر فیلم هايی از ریاکاری عبدالله دوم را ملاحظه می فرمايید: (براي مشاهده ي فيلم ها و دانلود آن ها، به آدرس هاي اينترنتي زير، و يا فيلم هاي موجود در CD مراجعه فرماييد.)

فیلم با کیفیت 3gp

فیلم با کیفیت بالا                                               

بدین ترتیب این ویژگی عبدالله دوم نیز مطابقت بسیاری با توضیحات روایات پیرامون سفیانی دارد.

8 – محل خروج سفیانی: نکته ای که در بین روایات ذکر شده در مورد محل خروج سفیانی قطعی به نظر می رسد، این است که خروج وی از منطقه ی شام انجام می شود؛(96) متاسفانه مطالب فراوانی که در بعضی از کتب، وبلاگ ها و وبسایت ها ذکر می شوند و محل خروج سفیانی را سوریه و دمشق ذکر می کنند،  صحیح نمی باشد.

آنچه که در روایات پیرامون محل  خروج  سفیانی  ذکر  شده  است،  خروج  او  از منطقه ی شام است نه سوریه و یا دمشق. علت اشتباه بسیاری از محققین در این زمینه، این است که این عزیزان به دلیل اینکه دمشق مهمترین منطقه ی شام است، تصور می کنند که منظور روایات از خروج سفیانی از شام، همانا خروج وی از دمشق می باشد؛ حال آنکه این عزیزان توجه ندارند که مطابق مطالب گفته شده در کتب جغرافیايی و روایات اسلامی، شام شامل 5 منطقه است که اين مناطق عبارتند از: قنسرین، دمشق، اردن، فلسطین و حمص.(97) بنابراین خروج سفیانی از منطقه ی شام، می تواند معادل با خروج سفیانی از هر یک از مناطق پنج گانه باشد. بدین ترتيب ملک عبدالله که پادشاه اردن می باشد نیز در صورتی که خروج یا قیامی انجام دهد، خروج یا قیام وی خروج از منطقه ی شام تلقی می شود و این مسئله با محل خروج سفیانی از شام مطابقت دارد.

لازم است در این قسمت نکته ای را که در ابتدای مقاله ذکر کردیم، مجدداً یادآور شویم. بدين ترتيب که در روایات بر خروج سفیانی از منطقه ی شام تأکید شده است و اکثر روایات در این رابطه اشاره ای به خروج سفیانی از سوریه یا دمشق ندارند. در روایات کمی نیز که نام دمشق یا سوریه ذکر شده است، یا اشاره شده است که سفیانی ازسمت دمشق می آيد، نه خود دمشق؛(98) و یا به این نکته اشاره شده است که سفیانی دمشق  را  تصرف  کرده  و  بر  منبر دمشق  قرار می گیرد.(99) توجه فرمايید که منطقه ی اردن، سوریه و کلاً منطقه ی شام نسبت به سرزمین عربستان و عراق و ايران که محل زندگی معصومین (ع) بودند، در سمت غرب و شمال غربی قرار دارد. بنابراین طبیعی است که معصومین (ع) از منطقه ی شام، به عنوان از سمت دمشق که مهمترین شهر آن منطقه بوده است، سخن به ميان آورند.

البته لازم به ذکر است که روایتی که خروج سفیانی را از سمت دمشق می داند، از لحاظ سندی ضعیف بوده و سند آن مخدوش می باشد(100) که ما مفصلاً در این رابطه در ابتدای مقاله به بحث پرداختیم. بدین ترتیب حتی اگر مسئله ی (سمت دمشق) و (خود دمشق) را نیز کنار بگذاریم، باز هم بحث ضعیف السند بودن روایت، خود مانع اعتماد به چنین روایتی می شود.

خروج سفياني از سمت دمشق، نه خود دمشق در برخي  از  روايات.   (اين روايات ضعيف السند مي باشند.)

در تعدادی از روایات نیز که کلمه ی دمشق به کار رفته است، در آنها ذکر شده است که سفیانی بر منبر دمشق قرار می گیرد.(101) در این دسته از روایات نیز شهر دمشق محل خروج سفیانی نمی باشد؛ بلکه شهر دمشق یکی از اولین متصرفات سفیانی است که سفیانی بعد از تصرف آن، از این شهر اعلام موجودیت خواهد کرد و با غرور خود را یک حاکم قدرتمند نشان خواهد داد. روایت زیر یک نمونه از این روایات است:

« ... و  سپس  پسر  هند  جگرخوار  از  وادی یابس (دره ی بی آب و علف)  شورش می کند تا اینکه بر منبر دمشق قرار بگیرد، وقتی چنین شد، منتظر قیام مهدی (عج) باشید ... »(102)

همانگونه که ملاحظه فرمودید، مطابق این روایت، سفیانی از « وادی یابس » واقع در شام خروج کرده و بعد از آن در طی اولین تحرکاتش، دمشق را متصرف شده و در این شهر اعلام موجودیت می کند و خود را به عنوان مدعی تشکیل امپراطوری جدید در خاورمیانه مطرح می نماید. مطابق روایت فوق، دمشق محل خروج سفیانی نیست؛ بلکه یکی از اولین مکانهایی است که سفیانی آن را به تصرف خود درمی آورد. البته این روایت نیز سند قوی ندارد و چندان قابل اتکا نیست.(103)

بدین ترتیب همانگونه که ملاحظه فرمودید،  مطابق  روایات  محل  خروج  سفیانی منطقه ی شام می باشد. بنابراین اگر عبدالله دوم از کشور اردن شروع به لشکرکشی کند، حرکت او نیز خروج از شام تلقی می شود و منطبق بر سخن روایات درباره ی محل خروج سفیانی است؛ چرا که اردن یکی از مناطق پنج گانه ی شام می باشد.

البته در بین روایاتی که به محل  خروج  سفیانی  اشاره  کرده اند،  به  روایاتی برمی خوریم که محل خروج او را وادی يابس دانسته اند. روایت زیر از آن جمله است:

«حضرت علی بن ابیطالب (ع) فرمودند: ... و سپس پسر هند جگرخوار از « وادی يابس » (دره ی بی آب و علف) شورش می کند تا اینکه بر منبر دمشق قرار بگیرد، وقتی چنین شد منتظر قیام مهدی (عج) باشید ... »(104)

اما « وادی یابس » کجاست؟ آیا با مطالبی که درباره ی اردن و شخص ملک عبدالله دوم گفتیم منافاتی دارد؟

به احتمال قریب به  یقین،  منطقه ی  « وادی یابس »  (دره ی بی آب و علف) منطقه ی « حوران » می باشد.(105) « حوران » منطقه اي است که بخشهایی از آن در شمال اردن و بخشی از آن در جنوب سوریه قرار دارد. در واقع این منطقه، یک منطقه ي مرزی بین اردن و سوریه می باشد.(106)

از نظر جغرافیايی نیز منطقه ی « حوران » بسیار خشک و بی آب و علف بوده و عبارات  « وادی یابس »  و  « حوران »  که  هر  دو  به  معنای  سرزمین  خشک می باشند، به راستی سزاوار این منطقه می باشند.(107) از شهرهای مهم این منطقه در اردن می توان به منطقه ی غریبه (Gharaibeh) و شهرهای اربد (Irbid) و الزرقاء (Azzarqa) در شمال اردن و شهر درعا (Daraa) در جنوب سوریه اشاره کرد.

سرزمين « حوران » در مرز بين سوريه و اردن. احتمالاً اين منطقه، همان « وادي يابس » روايات اسلامي است.

« حوران »؛ سرزميني در شمال اردن.

« حوران »؛ سرزميني خشك در جنوب سوريه و شمال اردن. حتي در زبان عبري نيز « حوران » به معني « وادي يابس » يا « سرزمين خشك » است.

انطباق منطقه ی « وادی یابس » یا « حوران » بر مرز بین اردن و سوریه، بسیار حائز اهمیت و شگفت انگیز است؛ چرا که با توجه به اینکه در جهان امروز مرزهای جغرافیايی تعریف شده، کشورها را از یکدیگر جدا می کند و مانند زمان قدیم مرزها تقريبي نيستند؛ بنابراين در عصر حاضر، خروج يا قيام در صورتي معنا دارد كه در مرزهای جغرافیايی اتفاق بیفتد.

در حال حاضر با توجه به اینکه منطقه ی « حوران » یک منطقه ی مرزی است، در صورتی که از سوی کشور اردن به کشور سوریه حمله شود، احتمالاً این حمله از این منطقه انجام خواهد شد. در صورت وقوع این حادثه، حمله ی مذکور، بر عبارت خروج از وادی يابس انطباق دارد.

حال اگر نگاهی دوباره به وقایع هنگام ظهور بیاندازیم، ملاحظه خواهیم کرد که مطابق روایات، سفیانی بعد از تصرف دمشق به سمت شمال سوریه و جنوب ترکیه حرکت کرده و بعد از درگیری با نیروهای اصهب و ابقع و سپس نیروهای ترک در قرقیسیا، مسیر خود را به سمت جنوب شرقی منحرف کرده و به سمت عراق لشکرکشی می نماید.(108)

بعد از تصرف عراق، سفياني دو لشکر را مأمور تصرف حجاز و خراسان می نماید که این دو لشکر از یاران سید خراسانی و حضرت مهدی (عج) شکست خورده و بعد از آن هزیمت های پی در پی نصیب لشکر سفیانی گشته و این مسئله تا زمان کشته شدن سفیانی ادامه خواهد یافت.(109)

لشکرکشی سفیانی در تصویر زیر و مطابق روایات نشان داده شده است:

مسير لشكركشي ها، تحركات و جنايات سفياني در آخرالزمان و در فاصله ي اندكي قبل از ظهور حضرت مهدي (عج). (مطابق روايات اسلامي)

 حال با توجه به مسير ترسیم شده در روایات پیرامون لشکرکشی های سفیانی در آخرالزمان، اگر بپذیریم که سفیانی از سوریه خروج کند و به سمت اردن حمله نماید، گرچه در این حالت نیز خروج از منطقه ی « وادی یابس » در مرز اردن و سوریه صورت می گیرد، اما مسیر لشکرکشی در این حالت، از سمت سوریه در شمال به اردن در جنوب بوده و برخلاف جهت ترسیم شده در روایات خواهد بود. اما اگر کشور اردن به سوریه حمله نماید و سفیانی از اردن خروج کند،  در  این  صورت  نیز خروج از منطقه ی « وادی یابس » انجام می شود، اما در این حالت مسیر لشکرکشی اردن دقیقاً منطبق با مسیر لشکرکشی سفیانی  بر  اساس  روایات می باشد. بدین ترتیب اگر لشکر اردن و ملک  عبدالله  بخواهد  به  سمت  سوریه  حمله  کند،  این   لشکرکشی   از   منطقه ی  « حوران »  انجام  شده   و   محل « حوران »  نیز  بر منطقه ی  « وادی یابس »  منطبق می باشد. بدین ترتیب لشکرکشی ملک عبدالله به سمت سوریه در صورت وقوع، منطبق بر توصیف روایات پیرامون خروج سفیانی است. البته چنین وقایعی هنوز اتفاق نیفتاده است، ولی در صورت وقوع شرایط مذکور، شبیه توصیف روایات خواهد بود.

  مسير لشكركشي ها، تحركات و جنايات سفياني در آخرالزمان و در فاصله ي اندكي قبل از ظهور حضرت مهدي (عج) مطابق روايات اسلامي. براي ديدن تصوير بزرگتر، تصوير قبل را ملاحظه كنيد.

خروج از وادي يابس، در صورتي كه سفياني فردي اهل سوريه باشد و بخواهد از سوريه به اردن حمله كند و بدين ترتيب قيام خود را آغاز نمايد. اگر جهت فلش اين عكس را با جهت فلش عكس قبل كه توصيف روايات را درباره ي خروج سفياني ارايه مي كرد، مقايسه كنيم، مي بينيم كه اين عكس با عكس قبل تفاوت دارد و اين نحوه ي خروج با توصيف روايات چندان همخواني ندارد.

خروج از وادي يابس، در صورتي كه سفياني فردي اهل اردن باشد و بخواهد از اردن به سوريه حمله كند و بدين ترتيب قيام خود را آغاز نمايد. اگر جهت فلش اين عكس را با جهت فلش عكس اول كه توصيف روايات را درباره ي خروج سفياني ارايه مي كرد، مقايسه كنيم، مي بينيم كه اين عكس با عكس اول شباهت داشته و اين نحوه ي خروج با توصيف روايات، مطابقت كامل دارد.

  نکته ی جالبی که پیرامون منطقه ی « حوران » یا همان « وادی یابس » موجود در روایات  وجود  دارد،   این   است   که   منطقه ی  مذکور  محل  زندگی  اقوام  دروزی می باشد(110)  و   همان گونه   که  در  مقاله ی  « تحرکات داییان سفیانی در آخرالزمان »  بیان  کردیم،   به  احتمال  قریب  به  یقین،   قوم  « دروز »  همان « بنی کلب » روایات اسلامی هستند که در برخی  از  روایات،  از  آنها  به  عنوان « داییان سفیانی » نام برده شده است.(111)

« حوران »  محل  زندگي  اقوام  « دروز »  يا  همان  « بني كلب »  احتمالي روايات اسلامي نيز مي باشد.

 مطابق روایات، داییان سفیانی یا بنی کلب، بهترین متحدان سفیانی می باشند و عجیب اینکه « حوران »  محل  زندگی  « دروز »  یا  همان  « بنی کلب »  روایات  نيز می باشد.(112) هیچ بعید نیست که در صورت خروج سفیانی که بنا بر نظر ما ممکن است همان ملک عبدالله دوم اردن باشد، اقوام « دروز »  اردنی  و  سوری  که  در  منطقه ی « حوران » ساکن هستند،  با  وی  بیعت  و  همراهی  کرده  و  به  کمک « دروزي های » لبنان و اسرايیل از وی پشتیبانی نمایند.(113) البته این موضوع برای همه ی « دروزی ها » عمومیت ندارد و برخی  از  آنها  انسان های  فتنه گری  نیستند؛   اما  در  هر  حال   تعدادی   از  « دروزي ها »   در  چهار کشور اردن، سوریه، لبنان و اسرايیل  به  فتنه گری  و  دشمني  علیه  شیعیان می پردازند.(114) این افراد که احتمالاً بر بنی کلب روایات منطبقند، ممکن است سفیانی را در خروج خود از منطقه ی « وادي یابس » همراهی کرده و در لشکر او شرکت نمایند.(115) روایات نیز پیرامون « بنی کلب » (یا همان قبایل « درزو » امروزی) چنین می گویند:

« از امیرالمومنین (ع) روایت شده که فرمود: برای آن نشانه هایی است ... خروج سفیانی  با  پرچم  سرخ  که  فرمانده اش  مردی  از  قبیله ي « بنی کلب » است. »(116)

البته برای مطالعه ی بیشتر پیرامون « بنی کلب »  و  تحرکات  آنها  در  آخرالزمان می توانید به مقاله ی « تحرکات داییان سفیانی در آخرالزمان » مراجعه فرمايید.(117)

بدین ترتیب همانگونه که ملاحظه فرمودید، روایاتی که بیان می دارند خروج سفیانی از منطقه ی « وادی یابس » صورت می گیرد نیز به خوبی می توانند بر ملک عبدالله و تحرکات نظامی او در مرز سوریه و احیاناً حمله ی او به کشور سوریه در اثر تحریکات دول غربی منطبق باشند. البته این واقعه هنوز رخ نداده است، اما در صورت بروز آن، به خوبی با توصیف روایات پیرامون خروج سفیانی منطبق است.

اما نکته ی مهمی که پیرامون خروج سفیانی از « وادی یابس » اهمیت دارد، این است که با وجود اینکه روایات متعددی پیرامون خروج سفیانی از « وادی یابس » وجود دارند، اما هیچیک از روایات مذکور، سند قوی و مناسبی ندارند  و  بنابراین نمی توان روی آنها تکیه کرد.(118) به هر حال چه خروج سفیانی را از شام بپنداریم و چه خروج او را از « وادی یابس » صحیح بدانیم، هر دو منطقه بر اردن انطباق داشته و احتمال اینکه ملک عبدالله دوم پادشاه اردن و یا پادشاه دیگری از این کشور، همان سفیانی روایات باشد را تقويت می نماید.

ذكر يك نكته ي مهم: همانگونه كه قبلاً اشاره نموديم، مطابق روايات اسلامي، سفياني بر مناطق پنجگانه ي شام تسلط مي يابد كه اين مناطق عبارتند از: قنسرین، دمشق، اردن، فلسطین و حمص.(119) مناطق قنسرين، حمص و دمشق در سوريه واقع شده اند و اردن نيز كه همان كشور اردن كنوني مي باشد. اما قضيه ي تسلط سفياني بر فلسطين چيست؟

همانگونه كه مي دانيم، اردن يكي از نزديكترين متحدان اسراييل مي باشد. حتي اين ارتباط تا آنجا پيش رفته است كه تعمير و نگهداري مسجدالاقصي به اردن واگذار شده است و حتي علامت ستاره ي 7 پر خاندان پادشاهي اردن را مي توان در مناره ي جديد مسجدالاقصي ديد.(120)

بدين ترتيب سفياني كه با يهود ارتباط نزديكي دارد، هيچ بعيد نيست كه بتواند بدون جنگ و خونريزي بر بخش شرقي قدس تسلط يابد و نقش كنوني دولت اردن را در اين منطقه ايفا كند.

البته اگر ملك عبدالله دوم پادشاه اردن همان سفياني روايات باشد، در حال حاضر اردن را در اختيار داشته و بخش شرقي قدس را نيز به صورت تلويحي و با عنايات اسراييلي ها! تحت اختيار دارد. بنابراين اگر ملك عبدالله دوم سوريه را اشغال كند، عملاً مناطق پنجگانه ي شام را كه در روايات ذكر شده است، تحت اختيار خواهد داشت.

9 – حمایت یهود از سفیانی و ارتباط سفیانی با یهودیان: مطابق روایات اسلامی، سفیانی با یهودیان ارتباط نزدیکی دارد.(121)  البته این ارتباط به صورت غیر مستقیم  از لا به لای روایات استنباط می شود.

بدین صورت که سفیانی بعد از شکست های پیاپی، آخرین بار نیروهای خود را در رمله (منطقه ای در فلسطین اشغالی) گرد هم می آورد و برای آخرین بار مقابل حضرت مهدی (عج) صف آرايی می نماید که نهایت این جنگ به کشته شدن سفیانی ملعون می انجامد.(122) از آنجا که مطابق سایر روایات، فلسطین محل کشته شدن دجال و یهودیان تحت امر وی نیز هست،(123) چنین استنباط می گردد که سفیانی با یهودیان و نیز دجال ارتباط دارد و از سوی آنان مأمور دخالت در اوضاع خاورمیانه است.

همانگونه که در مقاله ی « فراماسونری: دجال آخرالزمان » ذکر کردیم، فراماسونری جهانی با دجال آخرالزمان انطباق بسیاری دارد.(124)(125) در واقع فرماسونری جهانی با دروغ بستن به حضرت سلیمان (ع)،  ایشان  را  که در  اصل  بازسازی کننده ی  مسجدالاقصی بوده اند، به عنوان سازنده ی معبدی شیطانی که آن را به دروغ معبد سلیمان  دانسته اند، معرفی می نماید.(126)  تشکیلات  فراماسونری جهانی  که احتمالاً دجال آخرالزمان می باشد، با تمام قدرت در فلسطین اشغالی  به  جنایت  اشتغال  دارد تا به خیال خام خود، ادیان الهی را نابود نمايد.(127)  ان شاء الله با ظهور حضرت مهدی (عج)، فراماسونری جهانی یا همان دجال احتمالی آخرالزمان در فلسطین اشغالی نابود خواهد شد؛ چرا که روایات خبر از کشته شدن دجال در فلسطین اشغالی می دهند و به نظر می رسد فراماسونری که انطباق زیادی با دجال دارد و فتنه ی بزرگ آن در فلسطین در حال جریان است، در این سرزمین برای همیشه محو خواهد شد.(128) (ان شاء الله) برای مطالعه ی بیشتر در این زمینه می توانید به مقاله ی « فراماسونری: دجال آخرالزمان » مراجعه فرمايید.(129) کشور اسرايیل نیز به عنوان آخرین بازوی فراماسونری تشکیل شده است تا مهمترین آرمان ماسونی را که همان تخریب مسجدالاقصی و ساخت معبد شیطانی و دورغین سلیمان است تحقق بخشد.

بدین ترتیب همان گونه که ملاحظه فرمودید، محل فتنه ی دجال که سیستمی مرتبط با يهود است، در  فلسطین اشغالی مي باشد.(130) از آنجا که آخرین نبرد  حضرت مهدی (عج) با سفیانی نیز در فلسطین اشغالی صورت می گیرد،(131) به احتمال قریب به یقین، سفيانی با یهود و دجال نیز مرتبط است.

با توجه به مطالبی که در بالا ذکر شد، به صورت غیر مستقیم از  روایات  چنین برمی آید که سفیانی با یهود و دجال ارتباط دارد؛ این مسئله، نکته ی دیگری است که ملک عبدالله دوم پادشاه اردن را با سفیانی روایات منطبق می نماید. زیرا ملک حسین پدر ملک عبدالله و خود شخص ملک عبدالله دوم پادشاهان سابق و کنونی اردن، در بین کشورهای منطقه نزدیکترین روابط را با اسرايیل داشته اند.(132)

اردن؛ كشوري كه روابط دوستانه با اسراييل دارد.

از سوی دیگر، ملک حسین پدر ملک عبدالله در فراماسونری عضویت داشته و از اعضای برجسته ی این  تشکیلات  شیطانی بوده است.(133)  همانگونه  كه در مقاله ي « فراماسونري: دجال آخرالزمان » به تفصيل اشاره شد، تشكيلات شيطاني فراماسونري، موجوديت خود را وامدار بني اسراييل و تعاليم الحادي كابالا است و قوم بني اسراييل و يهوديان، تعاليم الحادي مصر باستان را در قالب تعاليم الحادي كابالا گردآوري كرده و نام عرفان يهودي بر آن نهادند!(134) به گفته ي بسياري از محققان، تعاليم شيطاني فراماسونري عمده ي تعاليم خود را از كابالا به ارث برده است.(135) بنابراين عضويت در فراماسونري، به معناي سر سپردگي به تعاليم منحرف يهود و بني اسراييل است و عضويت ملك حسين پادشاه سابق اردن در فراماسونري، معنايي بجز خدمت وي به بني اسراييل و يهود ندارد.

در نامه ي زیر که از سوی یک گروه ماسونی اسرايیلی برای بیل کلینتون، ملک حسین و اسحاق رابین فرستاده شده و در نوامبر سال 1994 در نشريه ي اسراييلي « جروزالم پست » به چاپ رسيده است، به وضوح از این سه نفر به عنوان ماسون های صلح طلب نام برده شده است.(136) این  کشور  به دست  آمد.  تصویر  زیر  نامه ی  مذکور  را  نشان می دهد:(137) جالب اینکه این نامه علاوه بر نشان دادن عضویت ملک حسین در فراماسونری، به خباثت وی و همدستی اش با دولت اسرايیل اشاره می کند. چرا که این نامه بعد از توافق بین اردن و اسرايیل و سازش اردن با

نامه اي كه در آن به ماسون بودن ملك حسين پادشاه سابق اردن اشاره شده است و به همين دليل از سوي يك نهاد ماسوني اسراييل مورد تقدير قرار گرفته است.

نکته ی عجیب اینکه ماسون بودن پادشاهان این خاندان، تنها به ملک حسین ختم نمی شود؛ بلکه نخستین پادشاه این سلسله یعنی شریف حسین حاکم حجاز نیز ماسون بوده است.(138) این مسئله ی تعجب برانگیز به وضوح در سایت های اینترنتی متعددی بیان شده است که از آن جمله می توان به ديکشنری اینترنتی Wikipedia اشاره کرد.(139) شخص شريف حسین موسس خاندان سلطنتي هاشمي و جد ملك عبدالله دوم پادشاه اردن،  عضو  یک  گروه  ماسونی  با  عنوان « Order of the Bath » بود(140) و در این گروه مقام « GCB » را در اختیار داشته است؛(141) گرچه این نکته عجیب به نظر می سد و باور حضور یک مرد عرب اهل حجاز با لباسهای ستنی عربی در گروههای ماسونی کمی مشکل است، اما متاسفانه این واقعیتی است که وجود دارد.

شريف حسين جد ملك عبدالله دوم پادشاه اردن كه مقام GCB را در يك گروه ماسوني معروف با عنوان  Order of the Bath داشته است.

مقام GCB در گروه ماسوني Order of the Bath.

شعبه ي گروه ماسوني Order of the Bath در آمريكا.

حسين، يعني شاه حسين پادشاه سابق اردن و پدر ملك عبدالله دوم  پادشاه فعلي اردن نيز عضو همين گروه ماسوني بوده است.

 در مورد ملک عبدالله دوم گرچه شواهد مستقیمی پیرامون حضور وی در گروههای ماسونی وجود ندارد، اما حضور طولانی مدت او در غرب و تأثیر پذیری وی از فرهنگ آنان و نیز روابط مسالمت آمیز و توأم با سازش وي با دولت فاسد و ماسوني اسرايیل، احتمال ماسون بودن وی را تا حدی مطرح می نماید.

البته نکته ی دیگری که ارتباط کشور اردن و پادشاهان آن  را  با  اسرايیل  نشان می دهد، موقعیت جغرافیايی این کشور و شکل نقشه ی این سرزمین می باشد؛ چرا که کشور اردن به مثابه کمربندی بخش اعظم سرزمین های اشغال شده توسط دولت اسرايیل را محافظت می نماید. اردن بیشترین مرز زمینی را با کشور فاسد اسرايیل دارد(142) و می توان به جرأت آن را دروازه ی اسرايیل ناميد؛ چرا که اگر کنترل اردن در دست مسلمانان مجاهد بیفتد، سقوط اسرايیل قطعی خواهد بود. با توجه به اینکه کشور اردن از بدو تأسیس تاکنون مورد حمایت جدی آمریکا و انگلیس و سایر دولت های ماسونی بوده است،  هیچ  بعید  نیست  که  این حمایت ها به دلیل نقش اردن در ایجاد کمربند محافظ اسرايیل بوده باشد. ثبات اردن احتمالاً به این دلیل است که کشورهای ماسونی و در رأس آنها آمریکا و انگلیس هیچ گونه تغییری را در این کشور برنمی تابند. چرا که این تغییرات را خطری بزرگ برای امنیت اسرايیل می پندارند.

اردن: كشوري كه همچون كمربند از اسراييل محافظت مي كند و مي توان آن را دروازه ي اسراييل دانست.

يكي ديگر از نكاتي كه ممكن است ارتباط خاندان سلطنتي اردن را با يهود نشان دهد، نماد مخصوص اين خاندان است كه به صورت ستاره ي 7 پر در زمينه ي رنگ قرمز مي باشد(143) كه اين مسئله در پرچم اين كشور نيز هويدا مي باشد.

نماد ستاره ي 7 پر كه نماد اين خاندان است، بسيار مشكوك مي باشد؛ چرا كه نمادهاي يهودي و ماسوني بسياري وجود دارند كه به صورت اشياء نوراني با 7 شاخه يا شعاع نور مي باشند كه از آن جمله مي توان به شمعدان 7 شاخه ي يهود و شمعدان 7 شاخه ي ماسوني اشاره كرد.(144) همچنين مجسمه ي آزادي شهر نيويورك آمريكا كه مجسمه اي ماسوني بوده و سازنده اش نيز يك ماسون بوده است، يك تاج به صورت خورشيد با 7 شعاع نور بر روي سر دارد.(145) ستاره ي 7 پر خاندان سلطنتي اردن نيز يك شيء نوراني مي باشد كه 7 شعاع نوراني دارد و علايم يهودي و ماسوني را به ذهن متبادر مي سازد. از آن جا كه بسياري از اعضاي اين خانواده، فراماسون بوده و با يهوديان و صهيونيست ها ارتباط حسنه داشته اند، هيچ بعيد نيست كه علامت ستاره ي 7 پر نماد اين خاندان نيز بيانگر ارتباط ناگسستني آن ها با فراماسونري و يهود باشد.

دو نماد معروف يهودي و ماسوني: شمعدان 7 شاخه،  و  مجسمه ي آزادي  به  شكل  زن بيوه (نماد Isis : الهه ي مورد احترام ماسون ها) كه تاج تابان با 7 شعاع نور دارد.

ستاره ي 7 پر در زمينه ي رنگ سرخ در پرچم كشور اردن.

بدین ترتیب همانگونه که ملاحظه فرمودید، پادشاهان اردن و شخص ملک عبدالله روابط بسیار دوستانه ای با اسرايیل داشته و در طی این روابط، هم از سوی اسرايیل و دوستان آمریکايی و انگلیسی آن حمایت می شوند، و هم از سوی دیگر با ايجاد کمربندی حائل برای اسرايیل، از این کشور محافظت می نمایند. با این اوصاف ملک عبدالله نیز که مورد حمایت و دوستی دولت به اصطلاح یهودی اسرايیل می باشد، مطابقت زیادی با سفیانی موجود در روایات دارد؛ چرا که سفیانی روایات اسلامي نیز ارتباط حسنه ای با یهود دارد.(146)

10 – مهارت نظامی سفیانی و سپاه او و علاقه ی سفیانی به امور نظامی: مطابق مطالب گفته شده در روایات اسلامی، سفیانی از نظر نظامي بسیار قدرتمند می باشد و احتمالاً خود وی نیز در امور  نظامی  تبحر  خاصی  دارد. پیروزی های پی در پی سفیانی در عرض کمتر از یک سال و شکست دادن نیروهای مختلف ازجمله قوات دمشق، اصهب، ابقع، نیروهای ترک، ارتش عراق و پیشروی در شمال عربستان، نشان از قدرت بالای سپاه سفیانی دارد که البته هیمنه ی این سپاه توسط لشکریان خراسان (ایران) و یاران حضرت مهدی (عج) شکسته شده و ارتش قدرتمند سفیانی سرانجام نابود خواهد شد.(147)

نکته ی جالبی که درباره ی ملک عبدالله وجود دارد و او را با این توضیحات روایات پیرامون سفیانی منطبق می سازد، این است که ملک عبدالله در بین سران کشورهای عربی منطقه، بالاترین درجه ی نظامی را دارد. به طوری که علاوه بر فرماندهی کل قوای دولت پادشاهی اردن، مقام سرهنگی سواره نظام سلطنتی انگلستان که یک هنگ زرهی است را دارد.(148) در واقع وی هم در کشور اردن و هم در ارتش انگلستان، مدارج بالای نظامی را طی کرده است. از سوی دیگر ملک عبدالله در رسانه ها و نشریات و سایت های اینترنتی، به عنوان شخصي که نسبت به جمع آوری ادوات نظامی ولع دارد مشهور است و از جمله تفریحات وی، جمع آوری سلاح و توانمندسازی ارتش اردن می باشد.(149) تصاویر بسیاری نیز از وی در اینترنت وجود دارد که شخصاً ادوات نظامی خریداری شده از دولت های غربی را آزمایش می نماید.

                                   كسب مدارج بالاي نظامي توسط ملك عبدالله دوم پادشاه اردن، در ارتش اردن و انگلستان.

كسب مدارج بالاي نظامي توسط ملك عبدالله دوم پادشاه اردن، در كشور انگلستان.

                                 ملك عبدالله دوم پادشاه اردن در حال آزمايش سلاح هاي خريداري شده براي ارتش اين كشور.

سربازان ارتش اردن در حال تمرين نظامي.

ارتش مجهز اردن در حال رژه.

این حرص و ولع ملک عبدالله دوم پادشاه اردن آن هم در شرایطی که اردن در یک ثبات نسبی به سر می برد و از سوی اسرايیل نیز با خطری مواجه نیست، عجیب به نظر می رسد و این نکته مسئله ای است که باید بیش از پیش زنگ خطر را برای مسئولین محترم کشورمان و سایر دولت های منطقه به صدا درآورد؛ چرا که حرکات خزنده و آرام کشور اردن در جمع آوری سلاح و تجهیز ارتش خود، آن هم در شرایطی که فعلاً خطر بزرگی این کشور را تهدید نمی نماید، بسیار مشکوک به نظر می رسد و ممکن است خبر از طوفانی بزرگ در آینده بدهد.

بدین ترتیب همانگونه که ملاحظه فرمودید، حرص و طمع ملک عبدالله دوم پادشاه اردن در جمع آوری سلاح، و درجه ی بالای نظامی وی در بین رهبران کشور های منطقه، از نکات دیگری است که شباهت وی را با سفیانی روایات نشان می دهد.

11 – شرایط ویژه و خاص ملک عبدالله و کشور اردن: در این بخش گرچه به بحث روایی پیرامون شباهت ملک عبدالله با سفیانی روایات نمی پردازیم، اما نکاتی را مطرح می کنیم که ممکن است در ایجاد یک حرکت خطرناک و عظیم در منطقه ی خاورمیانه  توسط  ملک  عبدالله  تأثیر گذار  باشد  و  او  را  به  سمت  ایجاد لشکرکشی های عظیم به سایر کشور های منطقه سوق دهد و از این جهت او را شبیه به سفیانی نماید. قبل از هر چیز، وضعیت خاص  کشور  اردن،  جلب  توجه می نماید. بدین ترتیب كه این کشور با حمایت و نظارت خاص کشورهای غربی و ماسونی  و  در  رأس  آنها  انگلستان  شکل  گرفته  است؛  به  نحوی  که  حتی نویسنده ی سرشناسی همچون خانم مری کریستينا ویلسون، نام  کتاب  خود  را « ملک عبدالله، بریتانیا و ساخت اردن » نهاده است.(150) جالب اینکه در طی صد سال اخیر، اردن جزء معدود کشورهای منطقه ی خاورمیانه بوده است که از ثبات نسبی برخوردار بوده و حکومت در آن، در دست خاندان شریف حسین که خود را به اصطلاح هاشمی نامیده اند می باشد؛ در واقع برخلاف دیگر کشورهای عربی منطقه همچون عربستان، عراق و سوریه، انگلستان و کشور های غربی اجازه ندادند که تغییری در ساختار سیاسی کشور اردن به وجود آید و حتی حکومت آن از پادشاهی به جمهوری تبدیل گردد. البته این ثبات با توجه به وضعیت حفاظتی و کمربند مانند اردن  برای  اسرايیل  چندان  عجیب  نیست  و  به  نظر  می رسد دولت های ماسونی كه اسرايیل را به عنوان آخرین بازوی فراماسونری در خاورمیانه پرورش داده اند، اردن را به عنوان سپر بلای اسرايیل قرار داده و اسرايیل را در پشت اين سد، در مقابل حملات احتمالی از سوی شیعیان و سایر مسلمانان مجاهد که عمدتاً در مناطق شرقی فلسطین اشغالی ساکن هستند، محافظت نموده اند.

با توجه به وضعیت مذکور و حمایت همه جانبه ی کشورهای غربی از اردن، پادشاهان این کشور همواره نقش کلیدی در شیطنت ها و فتنه های منطقه ی خاورمیانه داشته اند که از آن میان می توان به سازش دراز مدت با اسرايیل،(151) دشمنی با شیعیان،(152) حمایت از جنگ صدام علیه ملت مظلوم ایران،(153) پناه دادن به منافقین،(154) دسیسه علیه حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه و بعد از آن،(155) دست داشتن در ترور فرماندهان مقاومت همچون شهید مغنیه(156) و ... اشاره کرد. بنابراین می توان انتظار داشت که پادشاهان اردن و از جمله ملک عبدالله، به هر اقدامی در جهت تأمین منافع استعمار و کشور فاسد اسرايیل دست خواهند زد. حتی اگر این اقدام، لشکرکشی به چند کشور همسایه باشد.

علاوه بر این، وضعیت خاص کشور اردن از نظر منابع بنیادین اقتصادی،(157) ممکن است موجب شود تا سران این کشور از جمله ملک عبدالله، چشم طمع به سرزمین های همسایه بورزند و در صورت پیدا شدن منابع مالی عظیم در کشورهای همسایه (همانند آنچه که روایات درباره ی پیدا شدن گنجی (یا نفت) در منطقه ی قرقیسیا در شمال سوریه گفته اند)،(158) طمع ملک عبدالله و یا سایر سران اردن سبب گردد تا این پادشاهان به قصد تصرف منابع یاد شده، به کشورهای همجوار لشکرکشی نمایند.

البته در حال حاضر با توجه به ارائه ی طرح خاورمیانه ی جدید از سوی آمریکا(159) و ایراد اتهام های پی در پی علیه سوریه و عراق کنونی، قطعاً ملک عبدالله برای لشکرکشی به این دو کشور، کار چندان سختی در پیش نخواهد داشت و در صورت انجام چنین عملی، مورد حمایت آمریکا، انگلیس و سایر کشورهای ماسونی قرار خواهد گرفت. بنابراین برای تصرف منابع مالی کشورهای همسایه، ملک عبدالله کار سختی در پیش ندارد.

همانگونه که ذكر كردیم، کشور اردن از زمان گذشته تا حال مورد توجه و حمایت کشورهای غربی بوده است و حتی با وجود ضعف زیرساخت های اقتصادی و عدم وجود شرایط مناسب برای کشاورزی، این کشور در رفاه نسبی به سر می برد که این مسئله به دلیل حمایت ها و سرمایه گذاری های پی در پی کشورهای غربی و در رأس آنها آمریکا و انگلیس است.(160)

علاوه بر سرمایه گذاری های اقتصادی، به نظر می رسد که برنامه ی دولت های غربی در بدست گیری نبض کشور اردن، به سرمایه گذاری در حاکميت این کشور نيز کشیده شده است؛ به طوری که می بینیم انگلستان به نمایندگی از سایر کشورهای ماسونی، در طی 100 سال اخیر سرمایه گذاری ویژه ای بر روی حاکمان کشور اردن انجام داده است؛ بدین ترتیب که از ابتدای تشکیل خاندان سلطنتی هاشمی، انگلستان حمایت های همه جانبه ای از این خاندان انجام داده و شریف حسین و فرزندانش را مورد عنایت خود قرار داده است.

از سوی دیگر با عضویت پادشاهان خاندان هاشمي از جمله شریف حسین و ملک حسین در فراماسونری،(161) زمینه ی تسلط بیشتر بر اردن فراهم آمده است؛ اما تمرکز و توجه ویژه ی انگلستان، بر تولد ملک عبدالله  و  پادشاهی  وی،  در  نوع  خود شگفت انگیز است. بدین نحو که پس از قراردادن خانم آنتونیت گاردنر بر سر راه ملک حسین و فراهم نمودن شرایط ازدواج وی با ملک حسین، زمینه را برای تولد یک شاهزاده ي دو رگه ی انگلیسی – اردنی فراهم آوردند.(162) سپس با تربیت این شاهزاده، یعنی ملک عبدالله دوم در مدارس و دانشگاههای انگلیسی و آمریکايی و حتی آموزش وی در ارتش انگلستان تا مدارج بالا در حد سرهنگی سواره نظام سلطنتی،(163) او را به صورت کامل برای تحقق اهدافشان در منطقه تربیت نمودند و خو و منش غربی را نیز به عنوان سوغات غرب در وی نهادینه کردند و سرانجام با حرکتی عجیب و کاملاً مشکوک، چند روز مانده به مرگ ملک حسین، شاهزاده حسن برادر ملک حسین را از مقام ولیعهدی خلع نمودند و ملک عبدالله دوم پسر ملک حسین را که نژادی دورگه داشته و مطابق فرهنگ غربی پرورش یافته بود، به جانشینی ملک حسین برگزیدند.(164) از آن پس نیز ملک عبدالله دوم به تأمین منافع غرب در منطقه پرداخته و اعمال شیطانی  بسیاری  را  انجام  داده  است.  عبارت « هلال شیعی » و تهمت های پیرامون آن علیه ایران،(165)(166) دسیسه علیه حزب الله در جنگ 33 روزه و پس از آن،(167) پناه دادن به منافقین(168) و ترور شهید مغنیه،(169)  از جمله جنایت های این پادشاه انگلیسی – اردنی مي باشد و نشان می دهد که تلاش های غرب و بخصوص انگلستان در جهت تربیت وی، تا حدودی موفق بوده است. بنابراین هیچ بعید نیست که آمریکا و انگلیس، در آینده ای نه چندان دور، ملك عبدالله دوم را مأمور تشکیل خاورمیانه ی جدید نمایند و او را به لشکرکشی به سایر کشورها ترغیب کنند. البته اين كار در حال حاضر انجام نشده است، اما انجام این امر در آینده، متحمل می باشد؛ چرا که با تخریب چهره ی آمریکا نزد مردم منطقه ی خاورمیانه و حتی سایر کشورهای جهان، امکان انجام تحرکات مستقیم توسط آمریکا و انگلیس و سایر کشورهای ماسونی در منطقه، کاهش یافته است؛ اما هیچ بعید نیست که این دو کشور از این به بعد برای تأمین منافع خود در منطقه، از نیروهای دست نشانده ی خود بهره جسته و آنان را ترغیب به لشکرکشی به سایر کشورها نمایند.  این  حالت  دقیقاً  مشابه  سوء استفاده ي آنها  از  صدام،  برای  حمله  به  ایران  اسلامی  در  سالهای  آغازین  بعد از انقلاب ضد آمریکايی مردم کشورمان می باشد. بنابراین آمریکايیها و انگلیسی ها که سابقه ی استفاده از نیروهای دست نشانده ی خود را دارند، هیچ بعید نیست که در آینده نیز از این نیروها استفاده نمايند. روابط دوستانه با اسرايیل،

بدین ترتیب همانگونه که ملاحظه فرمودید، وضعیت و شرایط کشور اردن و پادشاهان این خطه،  بخصوص  شخص  ملک عبدالله دوم  به گونه ای  است  که می توان انتظار تحرکات نظامی پادشاهان این کشور را به منظور تأمین منافع استعمار داشت. اگر چنین امری به وقوع بپیوندد، حرکت مذکور ممکن است شبیه به حرکت سفیانی روایات اسلامی باشد.

با توجه به مطالبي كه ذكر شد، به نظر مي رسد كه ملک عبدالله دوم پادشاه اردن، شباهت های بسیار زیادی با سفیانی توصیف شده در روایات اسلامی دارد. علاوه بر شباهت هاي مذکور، وضعیت خاص کشور اردن و شخص ملک عبدالله دوم در منطقه ی شام، این احتمال را تقویت می نماید. این شاهزاده ی دورگه ی انگلیسی – اردنی، مهمترین حاکم عربی در منطقه است که منافع آمریکا و انگلیس و سایر دول ماسونی را در منطقه تأمین می کند. فتنه انگیزی این پادشاه در منطقه، زبانزد خاص و عام است و موضع خصمانه ي وی علیه شیعه، همواره دردسرساز بوده است.

باتوجه به شباهت های فراوان ملک عبدالله با سفیانی روایات اسلامی، مسئولین کشور عزیزمان باید توجه ویژه ای به این پادشاه داشته و اعمال و تحرکات او را دقیقاً زیر نظر داشته باشند تا در صورت بروز تحرکات نظامی از سوی وی، آمادگی دفاعی کشورمان بیش از پیش باشد. شباهت ملک عبدالله با سفیانی و شرایط ویژه ی کشور اردن، لزوم توجه به دسیسه های این پادشاه را دوچندان می نماید؛ زیرا در صورتی که وی واقعاً سفیانی باشد، بزرگترین فتنه ی خاورمیانه را در طول تاریخ رقم خواهد زد. البته خوشبختانه روابط سیاسی ایران و اردن چندان نزدیک نیست که این امر نیز به دلیل دسیسه ها و فتنه های ملک عبدالله دوم می باشد؛ اما در هر حال، پیگیری و دقت بیشتر در اوضاع کشور اردن، می تواند بسیار مفید باشد و امکان واکنش به موقع مسئولان کشورمان را در هنگام بروز خطر از سمت دولت اردن، افزایش دهد.

متأسفانه کشور اردن تا حدی در سکوت خبری به سر می برد، حال آنکه ارتش این کشور در حال تجهیز و آماده شدن است. گرچه در حال حاضر نیات و اهداف سران اردن و بالاخص شخص ملک عبدالله از تجهیز افراطی ارتش اردن (آن هم در حالی که خطر بزرگی این کشور را تهدید نمی کند) معلوم نیست، اما قطعاً هرچه باشد، این تجهیز ادوات ارتش اردن، به ضرر ما و به سود اسرايیل خواهد بود؛ چرا که پادشاهان اردن به خصوص ملک عبدالله دوم، همواره وفاداری خود را به اسرايیل، و دشمنی خود را نسبت به شیعیان و مردم ایران ثابت کرده اند. خدا نکند که روزی این لشکر در اختیار سفیانی قرار گیرد، چرا که در اين صورت ابعاد جنایات سفیانی بسیار فاجعه بار خواهد بود. بنابراین از این حیث نیز باید ملک عبدالله را زیر نظر داشت و شباهت وی را با سفیانی روایات، در نظر گرفت.

اما چه چیز ممکن است زمینه را برای حمله ی ملک عبدالله دوم به سوریه و سپس عراق فراهم آورد؛ آن هم در زمانی که آمریکا عراق را اشغال کرده است؟

با توجه به شکست فضاحت بار آمریکا در اشغال عراق، به احتمال قریب به یقین این کشور نیروهای خود را از عراق بیرون خواهد آورد؛ اما سردمداران این کشور به هیچ عنوان حاضر نخواهند بود تا عراق را بعد از آن همه هزینه های سنگین جنگ، از دست بدهند؛ بدین ترتیب وجهه ی خود را حفظ نموده و ادعا خواهند نمود که به خواست مردم عراق مبنی بر خروج اشغالگران ارج نهاده اند و نیروهای آمریکايی و انگلیسی را از عراق بیرون خواهند کشید؛ اما در حرکتی زیرکانه همزمان با خروج نیروهای آمریکايی و یا کمی پس از این خروج، آنها عمال خود را در منطقه به اغتشاش  و  یا  تصرف  عراق  تحریک  و  ترغیب  می نمایند  و  با  ادعاهایی همچون  مظلومیت  اهل سنت  در  عراق،  تشکیل  هلال شیعی  و  مقابله با افراط گرايی، حکومت مردمی عراق را از درون یا بیرون سرنگون نموده و به صورت غیر مستقیم و با حفظ وجهه ی بین المللی خود، مجدداً عراق را تحت سلطه ی خود خواهند گرفت. بدین ترتیب ممکن است عقب نشینی ظاهري آمریکا از عراق، به لشکرکشی ملک عبدالله دوم به سوریه و عراق بینجامد و بدین ترتیب آمریکا به خیال خود، سوریه و عراق را مجدداً تصرف کند و از سوی دیگر وجهه ی بین المللی خود را حفظ نماید.

نکته ی مهمی که ذکر آن در انتهای مقاله ضروری به نظر می رسد، این است که تمام شباهت ها و تطبیق های گفته شده بین ملک عبدالله دوم پادشاه اردن و سفیانی روایات، تنها یک احتمال بوده و قطعی نمی باشد. بنابراین نباید بیش از حد بر روی انطباق ملک عبدالله بر سفیانی تاکید کرد و از آن برای توقیت استفاده نمود. همانگونه که ذکر شد، این مقاله صرفاً یک کار تحقیقی بوده و با استفاده از اسناد و مدارک نگاشته شده است و به هیچ عنوان نگارنده قصد نداشته است تا در بین برادران مسلمان کشورهای مختلف تفرقه بیاندازد؛ بلکه هدف از این کار، هشدار درباره ی تحرکات مشکوک نیروهای وابسته به غرب در خاورمیانه، و بررسی این تحرکات مطابق روایت های آخرالزمانی می باشد. بدیهی است که این مقاله نیز همچون سایر مقالات تحقیقی، قطعی نبوده و ممکن است صحیح نباشد که البته اين موضوع نیز با گذشت زمان مشخص خواهد شد. بنابراین از خوانندگان محترم وبلاگ درخواست می کنیم که صرفاً به این مقاله به عنوان یک کار تحقیقی و نه بیشتر نگاه کرده و از انجام قضاوت ها و اعمال عجولانه بپرهیزند و انطباق های گفته شده در مقاله را قطعی تلقی نکنند و از همه مهمتر برای ظهور وقت تعیین ننمایند. چرا که از یک سو هنوز معلوم نیست که ملک عبدالله دوم واقعاً همان سفیانی روایات باشد؛ از سوي ديگر در صورتی که او سفیانی باشد نیز معلوم نیست که وی چه موقعی خروج مي نماید. در واقع ملک عبدالله دوم از نظر سني در اواخر دوران جوانی و اوایل میانسالی قرار گرفته و هنوز زمان بسیاری برای انجام تحرکات در منطقه دارد؛ در صورتی که او سفیانی باشد نیز معلوم نیست که چند سال دیگر به تحرکات نظامی دست بزند؛ بنابراین بحث ظهور حضرت مهدی (عج) و احتمال اینکه مسئله ی ظهور با مطالب گفته شده در مقاله تا چه حد مرتبط است، قابل قضاوت نیست.

بدین ترتیب مجدداً ملتمسانه از خوانندگان عزيز وبلاگ درخواست می کنیم که به هشدارها و توصیه هایی که نگارنده ی  مقاله  اشاره  کرده  است،  توجه  نمایند  و  با  توجه به حساسیت فوق العاده ی مسئله ی سفیانی،  از  اظهارنظر ها  و قضاوت های عجولانه پیرامون این مقاله بپرهیزند و به مطالب این مقاله، تنها به دیده ی یک تحقیق بنگرند و از ایجاد هیاهو و جنجال پیرامون آن خودداری نمایند؛ چرا که رهبران فاسد و منافق کشورهای عربی منطقه، با کمال وقاحت به مطالبی که درباره ی آنها نوشته می شود اعتراض کرده و تلاش می نمایند تا با توجه به این مطالب، از آن ها به عنوان ابزاری برای ایجاد تفرقه ی بیشتر استفاده نمایند. بنابراین خواهشمندیم از هر گونه هیاهو و جنجال پرهیز نمایید و این را به خاطر داشته باشید که مبارزه با سفیانی نفس و شیطان درون، قبل از مواجهه با سفیانی ظاهر باید انجام شود و حتی این نبرد از نبرد دوم مهمتر است. این مقاله تنها به منظور تلنگر به اذهانی نگاشته شده است که در زندگی روزمره ی خود  غرق شده اند و به تندباد حوادث که همه را با خود می برد و نیز وقایعی که جهان را روز به روز برای ظهور حضرت مهدی (عج) آماده تر می نماید، توجهی ندارند.

پیامی که این مقاله به خوانندگان خود  ابراز  می دارد،  این  است  که  دسایس، فتنه ها و تحرکات دولت های فاسد منطقه ی خاورمیانه را باید بیش از پیش مد نظر داشت و در این میان، می بایست توجه ویژه ای به کشور اردن و شخص ملک عبدالله دوم پادشاه این کشور نمود تا در صورت خروج سفیانی از این کشور و یا سایر کشورهای منطقه، تلفات و آسیب های کمتری نصیب شیعیان گردد. کما اینکه روایات نیز به این مسئله وعده داده اند كه بجز محنتی که برخي از شیعیان عراق متحمل خواهند شد،(170) بسیاری از شیعیان از گزند سفیانی در امان خواهند ماند.

ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که انسان ها از خطا و اشتباه مبرا نیستند و ما نیز از این قاعده مستثنی نمی باشیم. بدین ترتیب ممکن است انطباق ها و تحلیل های ذکر شده، صحیح نباشد که این کوتاهی از جانب ما می باشد نه روایات. اما در هر حال، ما تلاش خود را نموده ایم تا از منابع و مآخذ معتبر برای انطباق ها و تحلیل های خود استفاده نموده و بدین ترتیب احتمال اشتباه را به حداقل ممکن برسانیم.

در پایان از خداوند متعال خواستاریم تا به ما بصیرت و آگاهی عطا فرماید و ما را در جهت کسب بینش صحیح و عمل به دستورات معصومین (ع) یاری نموده و ما را از گزند بلایای آخرالزمان محافظت نماید.

به امید ظهور منجی موعود، حضرت مهدی صاحب الزمان (عج)

برای دانلود منابع کلیک کنید .